آدرس آی پی:
سیستم عامل:
نسخه: بیت
اندازه تصویر:
سیستم عامل:
نسخه: بیت
اندازه تصویر:
دین جامعه انسان علم ثروتدین همیشه در صحنه هست، فقط باید دید |
تبلیغات
درباره ما
به وبلاگ من خوش آمدید
تصویر روز
امکانات دیگر
تقویم
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
» روش تحقیق در علوم اجتماعی
» گروه اینترنتی گل یاس
» سخن بزرگان
» Arabic Translation Center
» موقع لتعليم اللغات جميع اللغــات عربي انجليزي فرنسي الخ
» شعر و شعرای عرب
» اموزش زبانها
» بیان پایگاه دانشجویان اهل سنت جنوب
» تفسیرآیات مهجور
» مدرسه علوم دینی صلاح‌الدین ایوبی ارومیه
» حمل و ترخیص خرده بار از چین
» حمل و ترخیص چین
» جلو پنجره اسپرت
» الوقلیون
»ابزار وب رایگان
» گرافیک
» گروه اینترنتی گل یاس
» سخن بزرگان
» Arabic Translation Center
» موقع لتعليم اللغات جميع اللغــات عربي انجليزي فرنسي الخ
» شعر و شعرای عرب
» اموزش زبانها
» بیان پایگاه دانشجویان اهل سنت جنوب
» تفسیرآیات مهجور
» مدرسه علوم دینی صلاح‌الدین ایوبی ارومیه
» حمل و ترخیص خرده بار از چین
» حمل و ترخیص چین
» جلو پنجره اسپرت
» الوقلیون
»ابزار وب رایگان
» گرافیک
دیکشنری آنلاین
معرفی سایت به دوستان
| نام شما : |
| ایمیل شما : |
| نام دوست شما: |
| ایمیل دوست شما: |
لینک دوستان
لیست سایت های علمی
دانلود کتب شیخ احمد دیدات
دانلود کتاب در باب عرفان
ردیاب ماشین
جلوپنجره اریو
اریو زوتی z300
جلو پنجره ایکس 60
طراحی وب
قالب وبلاگ
پارس تولز
قالب بلاگفا
دانلود کتب شیخ احمد دیدات
دانلود کتاب در باب عرفان
ردیاب ماشین
جلوپنجره اریو
اریو زوتی z300
جلو پنجره ایکس 60
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
دین و جامعه روز
و آدرس
sociareligion.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
طراحی وب
قالب وبلاگ
پارس تولز
قالب بلاگفا
موضوع: <-PostCategory->
نویسنده: سلمان
نویسنده: سلمان
در حدود پنجاه سال پيش در جايي در فرانسه، پيرمرد پنجاه ساله اي از اهالي ترکيه، زندگي مي کرد که ابراهيم نام داشت، و يک خواربار فروشي را اداره مي کرد.
اين خواربار فروشي در آپارتماني واقع بود که خانواده اي يهودي در يکي از واحدهاي آن زندگي مي کردند. اين خانواده پسري داشتند به نام "جاد" که هفت سال بيشتر نداشت.
جاد عادت داشت که هر روز براي خريد مايحتاج منزل به مغازه عمو ابراهيم مي آمد، وهر بار هنگام خروج از مغازه از فرصت استفاده مي کرد وقطعه شکلاتي را مي دزديد.
يک روز جاد فراموش کرد که طبق معمول از مغازه شکلات بردارد، اينجا بود که عمو ابراهيم او را صدا زد وبه او يادآوري کرد که شکلاتي را که هر روز بر مي داشته، فراموش کرده است.
جاد که حسابي شوکه شده بود، گمان مي کرد که عموابراهيم از دزديهاي او چيزي نمي داند، لذا از او خواهش کرد که او را ببخشد، وبه او قول داد که ديگر اين کار را تکرار نکند.
عمو ابراهيم گفت: نه، بشرطي تو را مي بخشم که به من قول بدهي که هر گز در زندگيت دزدي نکني، ودر مقابل مي تواني هر روز از مغازه من يک شکلات برداري.
جاد با خوشحالي اين شرط را قبول نمود... سالها گذشت، و عمو ابراهيم براي جاد يهودي بمانند پدر، مادر ودوست بود.
هر وقت جاد با مشکلي برخورد مي کرد، ويا از حوادث روزگار به تنگ مي آمد، به نزد عمو ابراهيم مي آمد، ومشکل خود را براي او مطرح مي کرد.
عمو ابراهيم هم کتابي را از کشو ميز مغازه بيرون مي آورد، وبه جاد مي داد، واز او مي خواست، صفحه اي از کتاب را باز کند.
وقتي جاد کتاب را باز مي کرد، عمو ابراهيم دو صفحه اي از کتاب را مي خواند، وسپس کتاب را مي بست، وبدين ترتيب مشکل جاد را حل مي کرد. جاد وقتي از مغازه بيرون مي آمد، احساس مي کرد ناراحتي اش برطرف شده، خيالش راحت شده، ومشکلش حل شده است.
سالها گذشت، و رابطه جاد با عمو ابراهيم، آن پيرمرد مسلمان تحصيل نکرده تُرک اين چنين سپري شد!
بعد از هفده سال، جاد به سن بيست وچهار سالگي و عمو ابراهيم به سن شصت وهفت سالگي رسيد....
عمو ابراهيم دار فاني را وداع گفت، وقبل از وفاتش صندوقي را براي فرزندانش بجا گذاشت، او در صندوق کتابي را نهاده بود، که هميشه جاد آنرا در مغازه مي ديد. او به فرزندانش وصيت کرد تا کتاب را به جاد آن جوان يهودي هديه بدهند.
وقتي فرزندان عمو ابراهيم صندوق را به جاد دادند، او از مرگ عمو ابراهيم باخبر شد، جاد از شنيدن اين خبر بسيار ناراحت گرديد، چرا که عمو ابراهيم يار وياور او درحل همه مشکلات بود.
روزها گذشت...
روزي از روزها براي جاد مشکلي پيش آمد، وبياد عمو ابراهيم وصندوقي که به او هديه داده بود افتاد. صندوق را پيدا کرد، وآنرا باز نمود، ناگهان ديد که در صندوق همان کتابي است که هميشه آنرا در مغازه عمو ابراهيم باز مي کرد، وعمو ابراهيم آنرا مي خواند! جاد صفحه اي ازکتاب را باز کرد، اما کتاب به زبان عربي بود، واو از زبان عربي چيزي نمي دانست.
او بنزد همکاري از اهالي تونس رفت، واز او خواهش کرد تا دو صفحه از کتاب را برايش بخواند، واو نيز خواند. پس از اينکه جاد مشکلش را براي همکار تونسي اش شرح داد، تونسي راه حلي را براي مشکلش پيدا کرد! جاد شگفت زده از او پرسيد: اين کتاب چيست؟
تونسي گفت: اين قرآن کريم کتاب مسلمانان است!
جاد گفت: چگونه مي توانم مسلمان شوم؟
تونسي گفت: کافي است شهادتين را بگويي، واز شريعت پيروي کني!
جاد گفت: أشهد ألا إله إلا الله وأن محمداً رسول الله
جاد الله مسلمان
جاد مسلمان شد، وبخاطر بزرگداشت اين کتاب نام خود را "جاد الله قرآني"گذاشت، وتصميم گرفت باقيمانده عمر خود را وقف خدمت به اين کتاب بزرگ کند... جاد الله قرآن را فرا گرفت، وآنرا فهميد، و در اروپا شروع به دعوت ديگران کرد، تا آنجا که تعداد زيادي يهودي ومسيحي را مسلمان نمود.
روزي از روزها در حالي که جاد الله اوراق قديمي خود را زير و رو مي کرد، قرآني را که عمو ابراهيم به او هديه داده بود باز کرد، ناگهان در اول قرآن نقشه ي جهان را ديد، بر روي آن نقشه ي قاره افريقا توجهش را جلب نمود، چرا که روي آن امضاي عمو ابراهيم نقش بسته، ودر زير آن اين آيه نوشته شده بود: (ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ) [النحل : 125] يعني: با حکمت و اندرز نيکو (ديگران) را به راه پروردگارت دعوت کن.
جاد الله پي برد که اين وصيت عمو ابراهيم است، وتصميم گرفت آنرا عملي نمايد... لذا براي دعوت بسوي دين خدا، اروپا را به قصد کشورهاي افريقايي ترک گفت، گفته مي شود که کارش آنقدر مبارک وموفقيت آميز بود که بدست او مليونها نفر مسلمان شدند.
پايان مسير
جاد الله قرآني، اين مسلمان واقعي ودعوتگر الهام يافته، سي سال از عمر خود را تماماً براي دعوت بسوي خدا در افريقا سپري کرد، ومليونها انسان بدست او مسلمان شدند...
جاد الله قرآني در سال 2003م-1382ش در افريقا بخاطر بيماريهايي که در راه دعوت به اسلام به آن دچار شده بود، از دنيا رفت. او در هنگام وفات 54 سال بيش نداشت، که سي سال آنرا در راه دعوت بسوي خدا صرف کرده بود.خداوند او را غريق آمرزش و قرين رحمت خود بگرداند
داستان هنوز تمام نشده است
مادريهودي جاد الله قرآني که استاد دانشگاست، فقط دو سال پيش در سال 2005م -1384هـ ش يعني دو سال بعد از وفات پسرش در سن هفتاد سالگي مسلمان شد.
مادرش مي گويد: در طول اين سي سالي که پسرش مسلمان شده بود، او دائما در حال جنگ وجدال با او براي بازگرداندنش به دين يهوديت بوده است. ولي با وجود تجربه واطلاعات کافي وقدرت استدلال، نتوانست پسرش را از اسلام بازگرداند، در حالي که عمو ابراهيم، آن پيرمرد مسلمان تحصيل نکرده، توانست قلب فرزندش را شيفته اسلام کند.
چرا جاد الله قرآني مسلمان شد؟
جاد الله قرآني ميگويد: در مدت هفده سالي که با عمو ابراهيم ارتباط داشتم، حتي يکبار هم به من نگفت"اي كافر" يا "اي يهودي" ، يا حتي به من نگفت "مسلمان شو" ...
تصورش را بكنيد، هفده سال عمو ابراهيم دندان روي جگر گذاشت، ونه در باره اسلام و نه در باره يهوديت چيزي به او نگفت! واقعا عجيب است که چگونه يک پيرمرد تحصيل نکرده، دل يک پسر بچه را شيفته قرآن مي کند.
يک بار در يکي از ملاقاتها از او سؤال شد که چه احساسي دارد وقتي مي بيند مليونها انسان بدست او مسلمان شده اند؟ درجواب گفت: او هيچ احساس افتخاري نمي کند، چرا که او بگفته خودش بخشي از خوبيهاي عموابراهيم را جبران مي کند.
دکتر صفوت حجازي يکي از دعوتگران مشهور مصري مي گويد: در کنفرانسي در شهر لندن پيرامون مسئله دارفور، وراههاي کمک به مسلمانان نيازمند وحمايت آنها از خطر تبشير و جنگ، با يکي از رؤساي قبايل دارفور ملاقات کردم. در گرماگرم صحبت از او پرسيدم: شما دکتور جادالله قرآني را مي شناسيد؟ رئيس قبيله بلند شد واز من پرسيد: مگر شما او را مي شناسيد؟ گفتم: بله! زماني که در سوئيس براي معالجه آمده بود، من با او ملاقات کردم.
رئيس قبيله بر روي دستهايم خم شد، وبه گرمي آنرا بوسيد!! به اوگفتم: چکار مي کني؟ من کاري نکرده ام که سزاوار اين همه محبت باشد!
گفت: من دست شما را نمي بوسم، بلکه دستي را مي بوسم که دست جاد الله قرآني را گرفته است!!
از او پرسيدم:مگر تو بدست جاد الله قرآني مسلمان شده اي؟
رئيس قبيله گف: نه! من بدست مردي مسلمان شده ام، که او بدست جاد الله قرآني مسلمان شده است!!!
تا اينجا داستان تمام شد.
راستش وقتي اين داستان را خواندم آنقدر متأثر شدم وآنقدر به حال خود تأسف خوردم، که اشك در چشمانم حلقه زد.
تأسف خوردم از آن جهت که ما در زندگي چه فرصتهاي طلايي را در اختيار داشته ايم که مي توانستيم، با يک برخورد حکيمانه، يک انسان نامسلمان يا انسان گمراه جوياي هدايت، را دگرگون کنيم، و دل او را براي هميشه شيفته عظمت اين دين بزرگ نمائيم، اما چنين نکرده ايم، نه تنها چنين نکرده ايم بلکه گهگاهي با رفتارهاي غير حکيمانه وغير اسلامي خود باعث تنفر ديگران از اين دين شده ايم.
تأسف خوردم از آن جهت که اينهمه به علم وسواد خود مي نازيم، ولي برکت علم ودانش ما به اندازه مثقال اخلاص عموابراهيم تحصل نکرده وبي ادعا نبوده است.
تأسف خوردم از آن جهت که در خانه نشسته ايم وآبمان سرد ونانمان گرم وجايمان نرم است، وانتظار پيروزي اسلام ومسلمين را مي کشيم، در حالي که جادالله براي دين خدا همه اينها را پشت سر گذارد، به افريقا رفت.
تأسف خوردم از آن جهت که ما مسلمانان بگفته يکي از بزرگان، همچون ابري هستيم که جلو خورشيد اسلام را گرفته ايم، وبا نشان دادن چهره اي ناهنجار وزشت از اسلام، ديگران را از ديدن اين خورشيد تابناک محروم کرده ايم.
تأسف خوردم از آن جهت که.........بماند.
فيلم عمو ابراهيم و جاد
نکته جالب وکمي عجيب در داستان جاد الله قرآني وعموابراهيم اين است که در سپتامبرسال 2003 (يعني درست بعد از وفات جادالله) سينماي فرانسه از داستان زندگي عمو ابراهيم و جاد الله، فيلمي ساخت بنام:" Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran" يعني: "آقا ابراهيم وگلهاي قرآن" به کارگرداني آقاي François Dupeyronقهرمان اين فيلم عمر الشريف هنر پيشه معروف مسلمان است که نقش عموابراهيم را بازي مي کند، اين فيلم در سال 2004 به روي صحنه آمد وجوايز زيادي را در سطح محلي و جهاني کسب کرد.
سايت ويژه فيلم: http://www.sonyclassics.com/ibrahim
موضوع: <-PostCategory->
نویسنده: سلمان
نویسنده: سلمان
س81:- آيا پيامبر r مانند ساير بشريت چشم از جهان پوشيد، يا اينکه مرگ وي با ديگران فرق دارد؟
جـــ :- پيامبر r مانند ساير بشر چشم از جهان پوشيدند و به خاک دفن گرديدند، خداوند ميفرمايد: )إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ( الزمر: 30.
ترجمه: « اي محمد! تو هم ميميري، و همه آنان ميميرند»
روزيکه پيامبر گرامي ما حضرت محمد r وفات يافتند حضرت عمر رضي الله عنه مدهوش شده بود و مي گفت: سوگند به خدا بيگمان پيامبر r باز مي گردد و همانا دست و پاي کسانيکه مي گويند او مرده است قطع و بريده خواهد شد. ابوبکر صديق از خانة عايشه رضي الله عنها بيرون آمد در حاليکه عمر با مردم صحبت مي کرد. ابوبکر گفت: اي عمر! بنشين. سپس گفت: اما بعد! آنکه از شما محمد r را مي پرستيد بايد بداند که محمد مرده است و آنکه الله را مي پرستيد بايد بداند که خداي محمد زنده است و نمي ميرد. خداوند ميفرمايد:
)وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ( آل عمران: 144.
ترجمه: «محمد جز پيغمبري نيست و پيش از او پيغمبران بوده و رفته اند؛ آيا اگر او بميرد يا کشته شود، شما به عقب بر ميگرديد؟! و هرکس به عقب باز گردد هرگز کوچکترين زياني به خدا نميرساند و خدا به شکرگزاران پاداش خواهد داد.»
عمر رضي الله عنه گفت: به خدا سوگند بعد از اينکه ابوبکر آن را تلاوت کرد بر زمين افتادم و دانستم که پيامبر r وفات يافته اند. نزد بخاري
س82:- چگونه خداوند متعال و پيامبر گرامي اش را دوست بداريم؟
جـــ :- خداوند و رسولش را با فرمانبرداري اوامر شان دوست ميداريم و هرکسي ادعاي محبت خداوند و رسولش را دارد، بايد پيروي از ارشادات و رهنمائي هاي محمد r کند نه اينکه به زبان ادعا نمايد. خداوند ميفرمايد:
)قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ( آل عمران: 31.
ترجمه: «بگو: اگر خدا را دوست ميداريد، از من پيروي کنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشايد، و خداوند آمرزندة مهربان است»
چنانکه پيامبر r مي فرمايند: «ايمان کسي از شما کامل نخواهد شد تا اينکه مرا بيشتر از پدر و فرزند و تمامي مردم دوست نداشته باشد» نزد بخاري.
س83:- علت و انگيزة ظهور بدعتها در امت اسلامي چيست؟
جـــ :- عمده ترين عواملي که منجر به ظهور بدعت و نو آوري در امت اسلامي گرديده چهار چيز است:
1:- دوري مسلمانان از احکام و فرامين دين شان.
2:- تشبه به کفار و تقليد از کلتور آنان.
3:- پيروي از خواهشات نفس.
4:- تعصب به آراء و نظريات اشخاص.
س84:- چگونه از بدعت، انحراف و خرافات دوري و رزيم؟
جـــ :- يگانه راه نجات از بدعت ها و خرافات پيروي از قرآن و سنت پيامبر r و روش ياران پيامبر r است، هر مسلمان مکلف است تا در جستجوي حق شده حق را از باطل، سنت را از بدعت تميز نمايد و از تعصب به اشخاص و نظريات شخصي که مبتني بر دلايل شرعي نيست بپرهيزد و هميشه به علماء و دانشمندان اسلامي تماس داشته مسايلي را که وي درست درک کرده نمي تواند باعلماء مطرح نمايد.
شکي نيست که هر گروه و فرقة منسوب به اسلام خود را بر حق دانسته وارث بهشت ميشمارد ليکن معيار بر حق بودن چيست؟
پيامبر r اين معيار را تعين مي کند چنانکه ميفرمايند « ديري نخواهد گذشت که امت من هفتاد و سه گروه گردند تمام آنها در دوزخ مي روند غير از يک گروه، آنها کساني اند که پيروي از من و اصحاب من ميکنند» نزد ترمذي و حاکم.
همچنان ميفرمايند: «شما را به تقوي و ترس از خدا، و شنيدن و اطاعت کردن توصيه مي کنم هر چند غلام حبشي بر شما امير باشد، بي گمان آنکه از شما زنده بماند، بزودي شاهد اختلافات زيادي خواهد بود، پس بر شما لازم است که از طريقة من و طريقة خلفاي راشدين که آنها هدايت کنندگان اند پيروي نماييد و آنرا بادندان ها محکم گيريد و از بدعت در دين بپرهيزيد زيرا هر امر نو پيدايي گمراهي است» نزد ابو داود و ترمذي.
س85:- هرگاه در مسألة اختلاف رخ دهد چگونه آنرا حل نمائيم ؟
جـــ :- اگر در مسألة اختلاف رخ داد به قرآن کريم و سنت صحيح رسول الله r رجوع نموده آنرا حل و فصل مي کنيم، خداوند ميفرمايد:
) فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً( النساء: 59.
ترجمه: « و اگر در چيزي اختلاف کرديد آن را به خدا و پيغمبر او برگردانيد، اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد، اين کار براي شما بهتر و خوش فرجام تر است» همچنان پيامبر r در اين مورد چنين توصيه مي نمايند:
«ميان شما دو چيز را گذاشته ام که اگر به آندو چنگ زنيد هرگز گمراه نخواهيد شد کتاب خدا و سنت رسول الله » موطا مالک.
خداوند مفرمايد: )وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ( الحشر: 7.
ترجمه: « چيزهاي را که پيغمبر براي شما (از احکام الهي) آورده است اجراء کنيد، و از چيزهاي که شما را از آن باز داشته است، دست بکشيد، از خدا بترسيد که خداوند عقوبت سختي دارد»
س86:- در بارة اصحاب کرام رضي الله عنهم چگونه عقيده داشته باشيم؟
جـــ :- بر هر مسلمان واجب است که آنان را دوست داشته و احترام نمايد، قلب و زبانش در مورد آنها پاک باشد، گواهي دهد که آنان مردمان عادل بودند، هيچ نوع کينه و کدورت در مورد آنها نداشته باشد، زبان خود را از بدگويي آنها محفوظ نگهدارد. پيامبر r در مورد آنها چنين توصيه مي فرمايند: « ياران مرا دشنام ندهيد، قسم بذاتيکه جانم بدست اوست اگر يکي از شما چون کوه احد طلا و صدقه بدهد، به اندازة يک و يا نيم پيمانه صدقة آنها نمي رسد» متفق عليه.
آنها نمونة از تقوي، وفا، سخاء و صداقت اند که حتي در تورات و انجيل از آنان ياد شده است چنانکه آيات زيادي از قرآن گواه و شاهد بر آنهاست پس هر که در مقابل آنها دشمني مي ورزد يا آنها را به بدي ياد مي کند و يا طعنه مي زند زنديق است زيرا وي آيات و احاديث صريح که در مورد فضليت آنها است رد و تکذيب مي کند.
س87:- آيا ميان ياران پيامبر u تفاوت و افضليت وجود دارد؟
جـــ :- بلي ! افضلترين اصحاب پيامبر r مهاجرين سپس انصار، و بعد از آنان کسانيکه در جنگ بدر و احد شرکت نموده بودند، به دنبال آنها اصحاب بيعت رضوان سپس کساني اند که قبل از فتح مکه مال هاي خود را در راه خداوند خرچ نمودند، سپس کسانيکه بعد از فتح مکه مشرف به اسلام و صحبت پيامبر گرامي اسلام شدند.
س88:- افضلترين اصحاب پيامبر r چه کساني اند؟
جـــ :- افضلترين اصحاب پيامبر r خلفاي راشدين «حضرت ابوبکر، حضرت عمر، حضرت عثمان، حضرت علي رضي الله عنهم» هستند سپس ده نفر صحابي که مژده به جنت داده شده اند که عبارت اند از:
خلفاي راشدين، زبير بن عوام، طلحه بن عبيدالله، عبدالرحمن بن عوف، ابو عبيده بن جراح، سعد بن ابي وقاص و سعيد بن زيد رضي الله عنهم.
س89:- عقيده اهل سنت و جماعت در مورد اختلافات و درگيري هاي که ميان اصحاب کرام صورت گرفت چيست؟
جـــ :- مذهب اهل سنت و جماعت در مورد آنچکه ميان صحابة کرام رخ داد اينست که از هر گونه قضاوت و داوري و اظهار نظر و بحث و مناقشه در مورد آنان خود داري بايد کرد و اين توصية خداوند را شعار خود قرار ميدهند:
)رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالإِيمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ( الحشر: 10.
ترجمه: «پروردگارا ! ما را و برادران ما را که در ايمان آوردن بر ما پيشي گرفته اند بيامرز، و کينه اي نسبت به مؤمنان در دلهاي ما جاي مده، پروردگارا ! تو داراي رأفت و رحمت فراواني هستي»
در گيري هاي که ميان آنان رخ داد البته از روي اجتهاد بود و هر مجتهدي از دو حالت خالي نيست، يا درست و يا خطا، اگر اجتهادش درست و حق با او بود، دو اجر دارد و اگر اجتهادش نادرست و حق با او نبود يک اجر دارد، لذا هر دو جانب از اجر و پاداش بي بهره نيستند زيرا هدف و مقصد آنان از اين اختلافات و درگيري ها منصب، رياست و يا مطلب دنيوي نبوده فقط بخاطر دفاع از حق و حصول رضامندي خداوند و رفع مسؤليت چنين اختلافات ميان آنها رخ داده است.
لغزش و خطاهاي آن راد مردان تاريخ در پهلوي بحر بيکران فضايل و کارنامه هاي نيک آنان قابل مقايسه نيست. ايشان اين جهان را در حالي وداع گفتند که خداوند از آنها راضي و خشنود و آنها از الله تعالي راضي بودند، چنانکه خداوند ميفرمايد: )وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ( التوبة: 100.
ترجمه: «پيشگامان نخستين مهاجران و انصار و کساني که به نيکي روش آنان را در پيش گرفتند و راه ايشان را بخوبي پيمودند، خداوند از آنان خوشنود است و ايشان هم از خدا خوشنودند، و خداوند براي آنان بهشت را آماده ساخته است که در زير (درختان و کاخهاي) آن رود خانه ها جاري است و جاودانه در آنجا ميمانند، اين است پيروزي بزرگ و رستگاري سترگ.»
متأسفانه در عصر حاضر به اصطلاح بعضي از روشنفکران و نويسندگانيکه در مورد اصحاب پيامبر r داوري و قضاوت کرده بعضي از آنها را بر حق و ديگري را خطا کار معرفي مي کنند، بايد بدانند که از راه راست تخطي نموده اند و پلان هاي دشمنان کينه توز اسلام را پياده مينمايند، دشمنان اسلام بخاطر تفرقه افگني و بد نام کردن بزرگان صدر اسلام روايات دروغين و تحريف شدة زيادي را تزوير و جعل نموده اند و همچو فيلسوف نماها به اين روايات استناد و استدلال نموده، جهل و ناداني خويش را ثابت مي نمايند.
س90:- مسؤليت ما در قبال اهل بيت پيامبر r چگونه است؟
جـــ :- اهل سنت و جماعت در همه مسايل ميانه رو است منجمله موقف آنها در مورد اهل بيت رسول الله r معتدل بوده در مورد آنها نه افراط و نه تفريط دارند، آنها را از صميم قلب دوست داريم و معتقد هستيم که خداوند تعالي آنها را از هر گونه زشتي و ناپاکي دور و پاک ساخته است، محبت و دوستي اهل بيت را جز ايمان خود ميدانيم زيرا پيامبر r به امتش وصيت نموده تا اهل بيتش را دوست داشته آنها را احترام نمايند چنانکه ميفرمايند: «اهل بيت من، الله Y را در بارة آنها به شما ياد مي کنم) نزد مسلم و احمد- يعني از خدا بترسيد آنها را به بدي ياد نکنيد-
س91:- چه کساني اهل بيت پيامبر r اند؟
جـــ :- اهل بيت پيامبر r آناني اند که گرفتن صدقه بر ايشان حرام است و عبارت اند از: همسران و دختران پيامبر گرامي مان r و آل علي، آل جعفر، آل عباس، بنو حارث بن عبد المطلب.
س92:- اگر امروز کسي ادعا کند که وي از اهل بيت پيامبر گرامي ما r است با وي چگونه رفتار نماييم؟
جـــ :- اگر کسي ادعا کند که وي از نسل پيامبر r و يا از اهل بيتش است ( سيد و يا شريف است) وي را دوست ميداريم و احترامش را بجا مي آوريم ليکن مشروط بر اينکه پيرو و پابند شريعت و سنت آنحضرت u باشد، اما اگر اين ادعا را کند سپس عملش مخالف سنت و شريعت پيامبر r باشد، پس دوستي و احترام او جايز نيست، زيرا آنحضرت u فرموده اند: «کسي که عملش نزد خداوند قبول نگردد نسبش به وي سودي نخواهد کرد» نزد مسلم
همچنان هنگاميکه خداوند پيامبرش را امر فرمود تا خويش و اقاربش را به اسلام دعوت نموده آنان را از آتش دوزخ بيم دهد، آنحضرت r بر خاسته فرمودند: «اي گروه قريش ! خود را از آتش دوزخ نجات دهيد ! اي گروه بني کعب خود تان را از آتش دوزخ نجات دهيد ! اي فاطمه دختر محمد (r) ! خود را از آتش دوزخ نجات ده که به خدا سوگند من در نزد خداوند به شما نفعي رسانيده نمي توانم . . .» نزد مسلم
س93:- اگر شخصي مرتکب گناهي بزرگ و يا شرک شود آيا دروازة توبه برويش باز است؟
جـــ :- بلي ! دروازة توبه بروي هر کسي باز است و هرگاه انسان از عمق دل و اخلاص کامل توبه کند خداوند گناهان او را مي آمرزد چنانکه ميفرمايد:
)يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ( التحريم: 8.
ترجمه: «اي مؤمنان ! به درگاه خداوند توبة نصوح کنيد، چه بسا پروردگار تان گناهانتان را محو نمايد»
س94:- توبة که مورد قبول قرار مي گيرد چگونه است؟
جـــ :- توبه از هر گناهي واجب است اما اگر گناه ميان بنده و خدا باشد و به حقوق آدمي ارتباط نداشته باشد با سه شرط قبول ميگردد:
1:- گناه را ترک کند.
2:- از انجام دادن آن اظهار ندامت و پشيماني نمايد.
3:- تصميم گيرد که دوباره آن را انجام ندهد.
اگر يکي ازين شروط موجود نشود، توبه اش مورد قبول نيست.
و اگر گناه به حقوق انسانها تعلق داشته باشد چهار شرط دارد، علاوه بر اين شروطي که ذکر شد، اينکه از صاحب حق بخشش طلب کند.
اگر اين حق مال و امثال آن باشد به وي باز گرداند، اگر حد تهمت و امثال آن باشد از او طلب عفو کند، اگر غيبت باشد بخشش طلبد و لازم است از همة گناهان توبه کند.
س95:- چه زماني توبه قبول نميگردد؟
جـــ :- دو وقتي است که توبه قبول نميشود:
1:- هنگاميکه شخص فرشتة مرگ را ببيند و متيقن گردد که مرگ به سراغش آمده است، توبه اش قبول نميگردد، پيامبر r ميفرمايند: «خداوند عزوجل توبة بنده را مي پذيرد تا لحظه اي که روح به حلقومش نرسد» نزد ترمذي
2:- هنگاميکه آفتاب از مغرب طلوع کند دروازة توبه بسته مي شود چنانکه آنحضرتr ميفرمايند: «قيامت بر پا نميشود تا آنکه آفتاب از مغرب طلوع نکند، هنگاميکه طلوع کرد و مردم آنرا مشاهده کردند همگي ايمان مي آورند ليکن در آن وقت ايمان آوردن سودي نمي بخشد» نزد بخاري و مسلم
س96:- پيامبر r چگونه امتش را به توبه و بازگشت به سوي خداوند توصيه نموده اند؟
جـــ :- پيامبر گرامي ما حضرت محمد r ميفرمايند: «اي مردم ! از خدا آمرزش طلبيده و به درگاه او توبه کنيد، زيرا من در هر روز صد بار توبه مي کنم» نزد مسلم
هدف از اين حديث عدد معين در توبه نيست بلکه کثرت و بسياري توبه و بازگشت به خداوند است.
س97:- آيا کسي بدون حساب و عذاب وارد بهشت مي شود؟
جــ :- بلي ! هفتاد هزار از امت محمد r بدون حساب و عذاب وارد بهشت خواهند شد، ايشان کساني اند که بخاطر دم خواني نزد کسي نميروند، و جسم هاي شان را بخاطر تداوي داغ نميکنند، و انجام کاري و يا خود داري از آنرا به اساس شوم بودن چيزي پي ريزي نميکنند (بدفالي نميکنند)، و به پروردگار شان توکل دارند» بر گرفته از حديث متفق عليه
س98:- چه کساني در روز قيامت زير ساية عرش خداوند قرار مي گيرند؟
جـــ :- پيامبر گرامي ما r مي فرمايند: «هفت کس است که خداوند آنان را در ساية عرش خود، در روزي که جز ساية عرش او وجود ندارد جاي ميدهد: زمامدار و رهبر عادل، و جواني که در عبادت خداوند تعالي نشو ونما يافته، و مردي که دلش به مساجد پيوسته است، و دو مردي که براي خدا باهم دوست شدند، و براي او با هم يکجا شدند و براي او از هم جدا گشتند (يعني دوستي شان تا دم مرگ پايدار بود) و مردي که زني زيبا و مقبول از او طلب همبستري کرد و او گفت: من از خدا مي ترسم، و مردي که پنهاني صدقه داد، بگونه ايکه دست چپش از آنچه دست راستش انفاق کرده با خبر نشد (يعني دور از ريا و خاص براي خدا بود) و مردي که در تنهائي خدا را ياد نمود و اشک از چشمانش سرازير شد» متفق عليه.
س99:- بهترين مسلمانان چه کسي مي باشد؟
جـــ :- پيامبرخدا r ميفرمايند: «آنکه مسلمانان از دست و زبان او در امان بمانند» متفق عليه
از خداوند ميخواهيم تا دست هاي ما را از ظلم و تجاوز بر حقوق ديگران در امان دارد و زبانهاي ما را از غيبت و سخن چيني پاک نگهدارد.
متأسفانه امروز ما مسلمانان از هدايت و رهنمود هاي اسلام دور گشتيم، بخاطر بدست آوردن مال و سرمايه و حفظ جاه و منصب چه ظلمي را بر ديگران روا مي داريم! ارزش هاي مردم اعم از آبرو، عزت، کرامت مال، جان و . . . آنان نزد ما قيمتي نداشته بلکه در راه منافع شخصي خويش با دست و زبان ساير مسلمانان را اذيت مي نمايم.
خداوندا ! دست هاي ما را از تجاوز بر حقوق ديگران حفظ نما.
خداوندا ! زبانهاي ما را از غيبت، سخن چيني، توهين و تحقير مسلمانان محفوظ گردان.
وصلى الله على نبينا محمد وآله وصحبه وسلم
موضوع: <-PostCategory->
نویسنده: سلمان
نویسنده: سلمان
س65:- معناي شرک چيست و بر چند نوع است؟
جـــ :- شرک بمعناي شريک قرار دادن با خداوند تعالي در آفرينش و پرستش است مانند: غير از خداوند چيزي بخواهد که در مقدور بنده نيست، يا غير از خدا رحمت بطلبد، يا غير از خدا ترس و هراس داشته باشد، يا قرباني، نذر، يا عبادتي از عبادات را براي غير الله انجام دهد، يا مخلوق را با خداوند در خصايص خداوندي همسان قرار دهد.
شرک دو نوع است: 1:- شرک اکبر 2:- شرک اصغر
1:- شرک اکبر آنست که نوعي از عبادات براي غير خداوند بجا آورده شود و آن را با آفريدگار جهان مساوي و همتا بداند، مانند: خواستن مطالب و حاجات در دعا غير از الله، يا طوريکه از الله مي ترسد از آن بترسد يا در وقت خوف به غير الله پناه ببرد، در وقت مشکلات و مصايب غير الله را خوانده از او بيم و اميد داشته باشد و بر او توکل و اعتماد کند مانند بر آورده کردن نيازمنديها، و آسان کردن سختي ها چنانکه امروز در اطراف بسياري از قبرها و زيارتگاه ها صورت مي گيرد.
اين نوع شرک مسلمان را از دايرة اسلام خارج ساخته جايگاه ابدي اش دوزخ خواهد بود و اگر قبل از مرگ توبه کند خداوند آمرزنده و مهربان است.
خداوند ميفرمايد: )إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا( النساء: 48.
ترجمه: «بيگمان خداوند (هرگز) شرک به خود را نمي بخشد، ولي گناهان غير از آن را از هرکس که خود بخواهد مي بخشد، و هر که بخدا شرک ورزد، گناه بزرگي را مرتکب شده است» چنانکه ميفرمايد:
)وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ( يونس: 18.
ترجمه: «به جاي خدا چيزي هاي را مي پرستند که نه با آنان زيان مي رساند و نه به آنان سود مي رساند»
2:- شرک اصغر عبارت از اقوال و افعالي است که با انجام دادن آن مسلمان به شرک اکبر نزديک ميگردد اين نوع شرک را شرک خفي يا پنهان نيز مي گويند زيرا اکثراً در نيت و ارادة بنده راه پيدا مي کند، مانند هر عمليکه منظور از آن رضاي الله تعالي باشد ولي ريا در آن راه پيدا کند، که متأسفانه بسياري از مردم به اين نوع شرک آغشته اند، خداوند همة ما را هدايت عطاء فرمايد.
پيامبر گرامي ما r در مورد امتش نگران بود تا مبادا درين دام شيطاني نيفتند چنانکه ميفرمايند: «در بارة شما از همه بيشتر از شرک اصغر بيم دارم از آنحضرت r در مورد آن سوال شد، فرمودند: ريا شرک اصغر است» نزد احمد و طبراني
مثال هاي از شرک اصغر:
1:- شخصي براي اداي نماز مي ايستد و بخاطر ريا نماز خود را حسن و زيبايي مي بخشد.
2:- سوگند خوردن به غير الله مانند: قسم خوردن به پدران و اجداد، يا قسم به کعبه، قسم به شرف و ناموس، قسم به سر فلان، قسم به سخي، قسم به علي يا عباس، قسم به جان فلان.
از ابن عمر رضي الله عنهما روايت است که او مردي را شنيد که مي گفت: نه، و سوگند به کعبه، ابن عمر رضي الله عنهما گفت: به غير خدا سوگند مخور! زيرا از رسول الله r شنيدم که مي فرمودند: آنکه به غير خدا سوگند خورد همانا کافر شده يا شرک آورده است» نزد ترمذي
3:- شخصي صدقه ميدهد تا مردم او را مدح و ستايش کنند.
4:- شخصي جهاد مي کند تا مردم او را شجاع گويند يا بخاطر بدست آوردن مال جهاد مي کند.
5:- شخصي قرآن را با خوش آوازي تلاوت مي کند تا مردم آنرا شنيده وي را مدح کنند.
6:- شخصي به ديگري مي گويد: « آنچه را که خدا و تو بخواهي» شخصي همچو جمله را در مقابل پيامبر r استعمال کرد، آنحضرت r بطور سر زنش به او گفتند: « آيا مرا با خدا شريک گردانيدي؟ بلکه آنچرا که خداوند خودش بخواهد همان ميشود» نزد ابوداود.
7:- کسيکه بخاطر بدست آوردن مال وثروت حج کند، يا امامت کند، يا علم بياموزد، يا آذان دهد.
8:- شخصي به ديگري ميگويد: «اگر خدا و شما نمي بوديد من در فلان مصيبت دچارمي شدم» يا چنين مي گويد: « من جز خداوند و شما کسي ديگر ندارم»، و درست اينست که بگويد: «اگر خدا نمي بود بعد از آن فلان» يا «من جز خداوند بعد از آن خودت. . . .» پس بدانيم که شرک خفي باريکتر از مور سياهيست که بر سنگ سياه، در شب تاريک راه مي رود، و بحريست که ساحل نداشته نجات يافتگانش کم اند.خداوند ميفرمايد:
)فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا( الكهف: 110.
ترجمه: «پس هر کس خواهان ديدار خداي خويش است، بايد که کار شايسته کند، و در پرستش پروردگارش کسي را شريک نسازد»
س66:- فرق ميان شرک اکبر و اصغر چيست؟
جـــ :- فرق ميان شرک اکبر و اصغر در چهار چيز است:
1:- کسيکه مرتکب شرک اکبر شود از دين اسلام خارج گرديده و مرتد مي شود اما شرک اصغر مرتکبش از دين اسلام خارج نگرديده بلکه مرتکب گناه بزرگ مي گردد.
2:- کسيکه مرتکب شرک اکبر شود بطور هميشگي و دايم در دوزخ است اما کسيکه مرتکب شرک اصغر شود داخل دوزخ گرديده ولي بطور جاويدان باقي نمي ماند.
3:- شرک اکبر همه اعمال نيک مسلمان را محو مي کند، ليکن شرک اصغر همان عملي را محو مي کند که ريا و شرک با آن آميخته شده است.
4:- کسيکه مرتکب شرک اکبر ميگردد خون و مالش مباح مي شود، ليکن شرک اصغر جان و مالش را مباح نمي گرداند.
س67:- آيا مرده ها آواز زنده ها را مي شنوند؟
جـــ :- مرده ها آواز زنده ها را نمي شنوند خداوند مي فرمايد:
)إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتَى( النمل: 80.
ترجمه: «بيگمان تو نميتواني مردگان را شنوا بگرداني».
س68:- آيا از مرده هاي که مردمان نيک و صالح بودند کمک و ياري خواستن جايز است؟
جــ :- نه، از مرده ها چه انبياء و چه اولياء کمک و ياري خواستن جايز نيست زيرا آنان قادر به چنين کاري نيستند، تنها خداوند متعال ميتواند يار و مددگار بنده باشد و بس، خداوند ميفرمايد:
)إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُرْدِفِينَ( الأنفال: 9.
ترجمه: «به ياد آوريد زماني را که «در جنگ بدر» از پروردگار خود درخواست کمک و ياري مينموديد و او در خواست شما را پذيرفت. . . .»
همچنان پيامبر گرامي r در دعايش چنين فرمودند: «اي زنده واي با تدبير به رحمتت از تو کمک و ياري مي خواهيم» نزد ترمذي.
مسلمان همه روزه با خداوند عهد و پيمان مي بندد که تنها او را پرستش مي کند و تنها از او کمک و ياري مي طلبد، سورة فاتحه گواه اين عهد و پيمان است
)إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ( ترجمه«تنها تو را مي پرستيم و تنها از تو ياري مي طلبيم» همچنان پيامبر گرامي ما r به ابن عباس رضي الله عنهما چنين توصيه نمودند: «اي پسر! خدا را حفظ کن تا ترا حفظ کند، بياد خدا باش او را در برابرت مي يابي، اگر چيزي مي خواهي از خدا بخواه، و اگر ياري مي جويي از خدا بجو» نزد ترمذي.
س69:- چه کساني اولياء الله اند؟
جـــ :- هر مؤمني که در طاعت خداوند و پيامبرش r پابندي و مواظبت داشته از نافرماني آنان اجتناب ورزد، از جملة اولياء الله به شمار مي رود.
خداوند مي فرمايد: )الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ( يونس: 63.
ترجمه: «دوستان (اولياء) خدا آناني اند که ايمان آورده اند و پرهيزگاري پيشه کردند»
س70:- کرامات اولياء چيست؟
جـــ :- کرامات اولياء عبارت از امر خارق العادة است که از دوستان الله تعالي و بندگان نيک و صالحش صادر مي شود واين عمل به خواست و ارادة خداوند صورت گرفته، اولياء در صدور آن هيچ اختيار و دخالتي ندارند مانند قصة اصحاب کهف، و قصة پناه بردن سه نفر به غار و توسل جستن آنان به اعمال نيک شان تا اينکه دهن غار باز گرديد، و مانند کرامات عمر فاروق هنگاميکه از سر منبر نبوي در مدينه به ساريه سر لشکر مسلمانان در شام صدا زد تا از محاصرة دشمن خود را نجات دهند، و فرستادن مکتبوب وي بنام درياي نيل هنگاميکه نامة او رسيد رود نيل جاري گرديد، و اين کرامات تا روز قيامت در امت محمد r دوام خواهد داشت.
احياناً اگر بعضي امور خارق العاده از مردمان بي تقوا و مخالف با شرع سر زد بايد بدانيم که کرامت نبوده عمل شيطاني و شعبده بازي است.
س71:- آيا مسلمان ضرورت به واسطه اي ميان خود و پروردگارش دارد؟
جـــ :- نه، خداوند به بنده گانش آنقدر نزديک است که ضرورت به واسطة ندارد چنانکه ميفرمايد: )وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ( البقرة: 186.
ترجمه: «و چون بندگانم از تو در بارة من بپرسند، (بگو:) من نزديکم و دعاي دعا کننده را هنگامي مرا بخواند، قبول ميکنم» همچنان خداوند در حديث قدسي مي فرمايد: «اي بندگانم همة شما گمراهيد جز آنکه او را هدايت کرده ام پس از من هدايت طلبيد تا شما را هدايت و رهنموني کنم، اي بندگانم همة شما گرسنه ايد مگر آن را که من روزي دهم پس از من بخواهيد تا شما را روزي دهم، اي بندگانم همة شما برهنگانيد مگر کسي را که من بپوشانم پس از من بخواهيد تا شما را بپوشانم، اي بندگانم شما شب و روز خطا مي کنيد و من همة گناهان را مي آمرزم پس از من آمرزش طلبيد تا شما را بيامرزم. . .» بخشي از حديث قدسي نزد مسلم.
س72:- مسلمان با کدام وسيلة ميتواند بخداوند نزديک گردد؟
جـــ :- خداوند متعال راه هاي زيادي را براي مسلمانان مهيا کرده است تا به وسيلة آن به وي نزديک گرديده و رضامندي اش را حاصل نمايند خداوند ميفرمايد:
)وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ( المائدة: 35.
ترجمه: «و براي تقرب به خدا وسيله بجوئيد (که عبارت از طاعت و اعمال شايسته است)»
بعضي از اين وسيله هاي که بنده را بخداوند تعالي نزديک ميسازد مختصراً بيان ميداريم:
1:- نزديک شدن بخداوند بوسيلة نام ها و صفات خداوند تعالي.
2:- نزديک شدن بخداوند بوسيلة ايمان و اعمال نيک.
3:- نزديک شدن بخداوند بوسيلة دعاي مردمان صالح و نيکو کار زنده.
4:- نزديک شدن بخداوند بوسيلة اعتراف کردن گناهان و اظهار عاجزي.
س73:- تعويذ چيست؟ و آيا بستن آن جايز است؟
جـــ :- تعويذ عبارت از نوشته هاي است که آنرا پوش کرده بر گردن کودکان و يا بزرگان جهت دفع نظر يا هر آسيبي ديگر آويزان مي کنند.
تعويذ دو نوع است: 1:- تعويذ هاي که از آيات قـــران است.
2:- تعويذ هاي که غير از آيات قرآن است.
1:- تعويذ هاي که از آيات قرآن کريم باشد بيشتر علماء آنرا ممنوع قرار داده اند، و دليل آنها در اين مورد چنين است.
· پيامبر r از آويزان کردن هر نوع تعويذ و تومار منع کرده است چنانکه فرموده اند: «کسيکه تعويذ بآويزد همانا شرک ورزيده است» نزد حاکم
· جواز آن راه را بسوي تعويذ هاي غير قرآني باز مي کند، پس بنا بر مصلحت شرعي اين باب را کاملاً مسدود کرده اند.
· آويختن اين چنين تعويذ ها توهين به آيات قرآن کريم است زيرا کسيکه تعويذ را بر جسمش مي بندد داخل تشناب و جاهاي ناپاک مي گردد.
2:- تعويذ هاي که غير از آيات قرآني باشد مانند رسم جدول، يا نوشتن حروف ابجدي، يا تارها، يا نامهاي جن و شيطان و يا هر طلسمي باشد حرام بوده از جملة شرک بشمار مي رود، چنانکه آنحضرت r مي فرمايند: «هرکه چيزي را به جسم خويش ببندد، به همان چيز سپرده ميشود» نزد احمد و ترمذي
همچنان مي فرمايند: «دم کردن، تعويذ ها وآنچه بخاطر ايجاد محبت ميان زن و شوهر است شرک بشمار مي رود» نزد احمد و ترمذي
س74:- آويختن مهره، حلقه، کره، چشم مهره، خرمهره، و قلاده و غيره بر گردن کودکان و حيوانات چه حکم دارد؟
جـــ :- آويختن مهره، حلقه، چشم مهره، خرمهره، قلاده بخاطر دفع آسيب و نظر از کودکان و حيوانات همه شرک است چنانکه پوشيدن کرة روماتيزم و غيره حرام و ناجايز بوده از امور شرکي شمرده شده است، پيامبر r مي فرمايد: «هرکه چيزي را به جسم خويش ببندد، به همان چيز سپرده مي شود» نزد احمد و ترمذي
يعني از حفاظت و نگهباني خداوند تعالي خارج شده به همان چيز سپرده ميشود. همچنان آنحضرت r شخصي را فرستاده تا قلاده هاي را که بخاطر دفع نظر بر گردن شتران آويخته اند قطع نمايند. نزد بخاري و مسلم.
همچنان آنحضرت r شخصي را ديدند که در دستش کرة را بسته است، آنحضرت r از او پرسيدند اين چيست؟ آن شخص گفت: براي نجات از ناتواني، سستي و کسالت آنرا بدست کرده ام. پيامبرr به وي فرمودند: آنرا از دستت بيرون کن، زيرا اين جز ناتواني و کسالت چيز ديگري نخواهد بخشيد، و اگر بميری در حاليکه اين حلقه در دستت باشد هرگز (از دوزخ) نجات نخواهي يافت» نزد حاکم و احمد.
س75:- در مورد دم کردن و دعا خواني بر مريض، شريعت اسلامي چه حکم مي کند؟
جـــ :- دم کردن و دعاخوانی بر مريضان دو قسم است: 1- مشروع 2- نامشروع 1:- دم کردن و دعا خواني مشروع آنست که خالي از الفاظ شرکي باشد درين صورت به سه شرط ذيل جايز مي باشد:
1:- به زبان عربي باشد تا اينکه معنايش فهميده شود.
2:- از قرآن کريم و يا احاديث نبوي و يا از اسماء و صفات خداوند تعالي باشد.
3:- معتقد به اين باشد که دم و دعا به تنهائي خود مؤثر نبوده بلکه تأثير آن به اراده و خواست خداوند متعال صورت مي گيرد.
2:- دم و دعاي نامشروع آنست که در آن الفاظ شرکي وجود داشته از غير خداوند کمک و ياري خواسته شود، مانند دم کردن بنام هاي جن ها و فرشتگان، پيامبران، نيکوکاران و غيره که قادر به رساندن نفع و ضرر نيستند، چنانکه رفتن نزد مردمان معروف به فال بين و شعبده باز، جادوگر، و کسانيکه اينکار را حرفه و پيشة خود قرار داده اند، نا جايز و حرام بوده مسلمان بايد از آنها دوري بجويد.
س76:- آيا حصول برکت و فيض از سنگ، درخت، قبر و غيره جايز است؟
جـــ :- حصول فيض و برکت از سنگ، درخت، قبر، چشمه، تپه و غيره اگر به اين نيت باشد که گويا اينها وسيله و واسطه ميان وي و خداوند قرار مي گيرند و يا اينها شفاعت کننده نزد الله تعالي ميباشند، در واقع وي به الله تعالي اين چيزها را شريک ساخته و اين از شرک اکبر محسوب ميشود، خداوند مي فرمايد:
)وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى( الزمر: 3.
ترجمه: «و آناني که جز خدا دوستان و ياران ديگري را بر ميگيرند (ميگويند:) ما آنان را پرستش نميکنيم مگر براي آنکه ما را به خداوند نزديک گردانند»
و اگر به نيت اين باشد که گويا با ماليدن و لمس کردن و يا رفتن به جاهاي مخصوص جسمش پربرکت و پرفيض ميگردد، اين طرز فکر شرک اصغر است.
ابو واقد ليثي رضي الله عنه روايت ميکند که ما در غزوة حنين همراه با رسول الله r در حرکت بوديم، و ما در آن اواخر مسلمان شده بوديم که در طول راه درختي از بير به نظر رسيد که آنرا ذات انواط ميناميدند. مشرکين آنرا وسيلة طواف قرار داده و سلاح هاي شانرا بآن مي آويختند، پس نظر ما به درختي افتاد گفتيم اي رسول الله r براي ما هم درختي را براي آويزان کردن سلاح هاي ما انتخاب کن چنانکه مشرکين درختي براي سلاح آويزان کردن دارند، رسول الله r فرمودند: الله اکبر اين رسم باستاني است، قسم بذاتيکه جانم بدست اوست، چنان گفتيد که بني اسرائيل براي موسي گفتند: براي ما الهي انتخاب کن چنانکه براي آنها الهي است، يقيناً شما بر روش پيشينيان روان هستيد» نزد ترمذي.
آنها به اين گمان بودند که اين عمل در شرک داخل نيست، وقتي پيامبر r ايشان را ازين عمل باز داشت خود داري نمودند.
س77:- بدعت در دين چيست؟
جـــ :- کلمة بدعت بمعناي اختراع و نو آوري است، و بدعت در دين آنست که هر امري در عبادات دليلي از قرآن کريم و يا سنت پيامبر r نداشته باشد بدعت گفته مي شود، همچنان بدعت را ضد سنت ميتوان گفت. چنانکه پيامبر r ميفرمايند:
« کسيکه عملي انجام دهد که دين ما آن را تأييد نکند مردود است» نزد مسلم
بعضي علما بدعت در دين را چنين تعريف کرده اند: کسيکه قول و عملي مربوط به دين را مخالف قول و عمل پيامبر r و اصحابش اختراع نمايد بدعت ناميده ميشود.
س78:- بدعت در دين چه حکم دارد؟
جـــ :- بدعت و نو آوري در دين حرام است خداوند ميفرمايد:
)وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا( النساء: 115.
ترجمه: «کسي که مخالفت با پيغمبر کند بعد از آنکه راه هدايت روشن شده است و غير راه مؤمنان را در پيش گيرد، او را به همان جهتي که دوستش داشته است رهنمود ميگردانيم و به دوزخش داخل ميگردانيم و دوزخ چه بد جايگاهي است!»
چنانکه پيامبر r در اين مورد مي فرمايد: «بي گمان بهترين سخن کتاب خدا است و بهترين راه هدايت، راه هدايت محمدي است و بدترين امور آنست که بدعت باشد و هر امري نوپيدا (بدعت) گمراهي است» نزد مسلم.
س79:- لطفاً بعضي از بدعت هاي که در بين مسلمانان منتشر گرديده است مختصراً بيان کنيد؟
جـــ :- متأسفانه بدعت ها در جوانب مختلف عبادات و عادات مسلمانان رايج گرديده است، ما بطور مختصر به بعضي از اين بدعت ها اشاره مي نماييم خدا کند برادران مسلمان ما متوجه شده به ريسمان خداوند (قرآن و سنت) چنگ بزنند و راه هاي را که شيطان باز نموده است مسدود نمايند.
موضوع: <-PostCategory->
نویسنده: سلمان
نویسنده: سلمان
س50:- آيا اهل بهشت پروردگار شان را مي بينند؟
جـــ :- آري! چنانکه خداوند فرموده است: )لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ( يونس: 26.
ترجمه: «کساني که کارهاي نيکو انجام دادند - بهشت - از ايشان است و افزون (نگاه به خداوند)».
س51:- لطفاً در بارة شفاعت معلومات دهيد.
جـــ :- شفاعت از جملة امور اعتقادي مسلمانان بشمار مي رود، خداوند متعال در آيات زياد شفاعت را با قيود و شرايط سخت و سنگين ثابت نموده آنرا ملک خود و در اختيار خود قرار داده است، چنانکه ميفرمايد:
)يَوْمَئِذٍ لا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلا( طه: 109.
ترجمه: « در آن روز شفاعت- هيچکسي سودي نمي بخشد، مگر کسي که خداوند مهربان به او اجازه دهد و گفتارش را بپسندد».
شفاعت تنها از بندگان صالح و نيک الله Y پذيرفته مي شود، بندگان نيک و صالح اوکساني اند که الله تعالي از آنها راضي و خوشنود باشد.
س52:- شفاعت چند نوع است؟
جـــ :- شفاعت شش نوع بوده که آنرا مختصراً بيان مي کنيم:
شفاعت عظمي که مخصوص پيامبر ما محمد r است هنگاميکه از خداوند ميخواهد تا قضا و محاسبه در ميان بندگان را آغاز نمايد.
شفاعت بخاطر کشودن دروازة جنت که اين هم مخصوص پيامبر گرامي ما محمد r است و اولين امتيکه داخل بهشت مي شود امت اوست.
شفاعت در مورد کساني که مسير شان به دوزخ تعين شده است.
شفاعت در بارة يکتا پرستاني که وارد دوزخ شده اند ليکن توسط شفاعت از دوزخ بيرون آورده ميشوند.
شفاعت بخاطر بلند شدن مرتبه و منزلت جنتيان.
شفاعت بخاطر کم کردن عذاب از بعضي کافران که اين شفاعت خاص به پيامبر r است، آنحضرت r در بارة کاکاي شان ابو طالب شفاعت مي نمايند و پذيرفته ميشود.
س53:- آيا زندگي دوزخيان و بهشتيان جاودانه و دايمي است؟
جـــ :- بلي! بهشتيان و دوزخيان با جسد و روح شان بطور جاويدان و ابدي زندگي نموده مرگ وجود ندارد چنانکه در حديث شريف آمده است: «روز قيامت مرگ بشکل قُچي آورده شده سپس فرشتگان بهشتيان را صدا مي زنند، همه نگاه ميکنند، به آنها گفته ميشود اين را مي شناسيد؟
همه مي گويند: بلي، مرگ است، همچنين فرشتگان اهل دوزخ را صدا مي زنند آنها نيز نگاه ميکنند، بعد از آن مرگ را ذبح ميکنند، سپس به بهشتيان گفته ميشود اين زندگي جاودانه است و مرگي نيست، در نتيجه آنها خيلي خوشحال ميشوند، و به دوزخيان گفته ميشود اين زندگي جاودانه است و مرگي نيست، در نتيجه به غم و اندوه و ناراحتي آنها افزوده ميگردد» نزد بخاري
س54:- اگر کسي از زنده شدن بعد از مرگ انکار کند چه حکم دارد؟
جـــ :- اگر کسي از زنده شدن بعد از مرگ انکار کند کافر است و جايگاهش دوزخ خواهد شد، خداوند درين مورد از زبان کافران حکايت مي کند:
)زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ( التغابن: 7.
ترجمه: « کافران مي پندارند که هرگز زنده و برانگيخته نخواهند گرديد! بگو: چنين نيست که مي پنداريد، به پروردگارم سوگند! زنده و برانگيخته خواهيد شد وسپس از آن چيزهاي که ميکرده ايد با خبرتان خواهند کرد، و اين کار براي خداوند ساده و آسان است»
س55:- ايمان به قدر «تقدير» چيست؟
جـــ :- ايمان به قدر يکي از اصول و ارکان ايمان بشمار مي رود، مسلمان بايد يقين کامل داشته باشد که تقدير خير و شر از جانب خداوند است و اگر مصيبتي بر او برسد، آنرا متحمل شود و ابراز رضايت نمايد و به ارادة خداوندي تن در دهد و بداند که مصيبت و آسيب از روي تصادف نبوده بلکه قبلاً فيصله شده است، هيچ چيزي در کائنات خارج تقدير نبوده در لوح محفوظ نوشته شده است، اعمال بندگان خير يا شر به ارادة خداوند صورت مي گيرد، با آن هم خداوند آنان را اختيار و اراده داده است و در هيچ عملي آنان را مجبور نساخته است لذا خداوند بندگان خود را امر و نهي نموده است و راه خير و شر را به آنان واضح و بيان کرده است.
س56:- لطفاً در مورد تقدير معلومات بيشتر بدهيد؟
جـــ :- ايمان به قدر مشتمل بر چهار مرتبه است:
اول:- مؤمن بايد باور و يقين داشته باشد که علم خداوند بر همه چيز احاطه کرده است و هيچ چيزي در اين عالم از دايرة علم او بيرون نيست، خداوند قبل از آفريدن کائنات بر همة آنها علم و آگاهي داشت، اعمال، کردار، روزي، اجل، و حرکات آنها، اهل جنت و دوزخ به او معلوم بود.
خداوند مي فرمايد: )وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا( الطلاق: 12.
ترجمه: « و آگاهي او همه چيز را فرا گرفته است»
دوم:- مؤمن بايد اعتقاد جازم داشته باشد که خداوند قبل از آفريدن خلائق و کائنات، همه چيز را نوشته بود، چنانکه پيامبر r مي فرمايند: « خداوند متعال پنجاه هزار سال قبل از پيدايش آسمانها و زمين، تقدير مخلوقات را نوشته بود، « قبل از آن» عرشش بر بالاي آب بود» نزد مسلم و احمد.
سوم:- مؤمن ايمان داشته باشد که اراده و خواست خداوند نافذ و قدرت او بر همه چيز است، همه حوادث و وقايع به اراده و قدرت او واقع شده و مي شود، آنچرا خداوند بخواهد پديد مي آيد و آن چيزي را که نخواهد پديد نمي آيد، خداوند ميفرمايد: ) وَيَفْعَلُ اللّهُ مَا يَشَاء( إبراهيم: 27.
ترجمه: « و خداوند هر چه بخواهد انجام ميدهد» همچنان ميفرمايد:
)وَمَا تَشَاؤُونَ إِلا أَن يَشَاء اللَّهُ( الإنسان: 30.
ترجمه:« شما نميتوانيد، بخواهيد، مگر اينکه خدا بخواهد».
چهارم:- مؤمن بايد ايمان داشته باشد که الله Y آفريدگار همه چيز است، همه چيز خورد و بزرگ را آفريده است و بر همه چيز قادر است، چنانکه خداوند ميفرمايد:
)قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ( الرعد: 16.
ترجمه: « بگو: خدا آفرينندة همه چيزها است»
س57:- شخصي مي گويد: من بر آنچه که در موردم در ازل و لوح محفوظ نوشته شده است اعتماد و اکتفاء نموده عملي انجام نميدهم، جوابش درين مورد چيست؟
جـــ :- هر مسلمان مکلف است به انجام اعمال نيک مبادرت و رزيده و از اعمال بد بپرهيزد، حديث ذيل جواب قناعت بخشي براي چنين اشخاص است.
از علي رضي الله عنه روايت شده که گفت: ما در جنازة در بقيع حضور داشتيم و رسول الله r آمده و نشست و ما به اطرافشان نشستيم در دست شان عصايي بود، سپس سر شان را به زير انداخته و با عصايي که سرش کج بود بزمين زده و فرمودند: « هيچ کدام از شما نيست مگر اينکه جايش از جهنم و بهشت نوشته شده است، گفتند: يا رسول الله آيا بر نوشتة ما در « لوح محفوظ» اعتماد نکينم؟ فرمود: عمل کنيد زيرا براي هر کس آنچه که براي آن آفريده شده است، آماده گشته» متفق عليه.
همچنين آنحضرت r مي فرمايند: « آفرينش يکي از شما در رحم مادر براي چهل روز بصورت نطفه باقي مي ماند و بعد از آن مثل همين مدت چهل روز به خون بسته تبديل مي گردد، مثل همين مدت هم چهل روز به گوشت پاره مبدل مي گردد، سپس فرشتة فرستاده شده و در وي روح مي دمد و به چهار چيز دستور داده ميشود تا بنويسد: به نوشتن روزي اش، اجلش، عملش، و اينکه نيکبخت است يا بدبخت، پس سوگند به خدايي که معبود بر حقي بجز او نيست، همانا يکي از شما عمل اهل بهشت را انجام ميدهد که ميان او و بهشت جز گزي «فاصله» نمي ماند ولي نوشته «لوح محفوظ» بر وي سبقت مي جويد و وي عمل اهل دوزخ را انجام داده به دوزخ داخل مي گردد، و همانا يکي از شما عمل اهل دوزخ را انجام ميدهد که ميان او و دوزخ جز گزي نمي ماند ولي نوشته «لوح محفوظ» بر وي سبقت جسته و وي عمل اهل بهشت را انجام داده و به آن داخل مي گردد» متفق عليه
اين حديث قدر را ثابت مي کند و اينکه هر آنچه در جهان است از سود و زيان به قضا و قدر خداوند است.
همچنان اين حديث مي رساند که ارزش کارها و اعتبار آن به خاتمه است و نبايد به ظاهر اعمال اعتماد شود، چنانکه نبايد انسان به اعمال نيکش فريفته و مغرور گردد.
مؤمن بايد ايمان و يقين کامل داشته باشد که آفرينندة خير و شر الله Y است و به اوامر و نواهي شريعت پابندي داشته باشد و احکام الله را در آشکار و پنهان بر خود حاکم بداند، و با تکيه به تقدير از عمل شانه خالي نکند.
و بداند که هدايت و گمراهي همگي بدست الله است، ثواب و عقاب بر اساس پيروي از شريعت و تخلف از آن است، نه بر اساس تقدير، نبايد در وقت مصيبت خود را به تقدير حواله دهد و هرگاه به کار خوب و نيک توفيق يافت آن را از کمال خود نداند بلکه بگويد که همه از احسان و نيکي خداوند است، به لغزش هاي خود اعتراف نموده بلا فاصله از خداوند طلب مغفرت خواسته به او رجوع کند.
س58:- اموريکه مسلمان را از دايرة اسلام خارج ساخته و ايمانش را نقض مي کند چيست؟
جـــ :- اموريکه مسلمان را از دايرة اسلام خارج نموده ايمانش را نقض مي کند قرار ذيل است:
1:- شريک قرار دادن با خداوند متعال در عبادت، مانند: غير از خدا خواستن، يا به مخلوقي اميد کردن يا از وي ترسيدن، يا دوستي با مخلوق مانند محبت با خداوند و يا بيشتر از آن، يا شباهت دادن مخلوقي با خالق، و يا اينکه عبادتي براي غير الله تعالي اداء گردد مانند قرباني، نذر و غيره، و اينگونه اشخاص مشرک بوده داخل شدن جنت بر آنها حرام است و دوزخ جايگاه ابدي شان خواهد بود خداوند ميفرمايد:
) إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ( المائدة: 27.
ترجمه: «بيگمان هر کس شريکي براي خدا قرار دهد، خدا بهشت را بر او حرام کرده است و جايگاه او آتش است»
2:- کسيکه ميان خود و پروردگارش واسطة را قرار داده از آنها شفاعت ميطلبد يا بر آنها توکل مي نمايد، به اجماع امت اسلامي کافر است.
3:- کسيکه مشرکان و کافران را کافر نگويد يا در کفر آنان شک کند و يا اينکه راه، روش و مفکورة آنان را صحيح گفته و بهتر بداند، کافر است.
4:- کسيکه معتقد باشد اينکه راه و روش و مفکوره هاي ديگران بهتر و کاملتر از هدايات و رهنمود هاي پيامبر گرامي محمد r است يا حکم آنان را بر حکم پيامبر r ترجيح داده آنرا صحيح بخواند کافر است، مانند کسانيکه حکم طاغوت ها و مستکبران روي زمين را بهتر از اسلام ميدانند.
5:- کسيکه با رهنمود و اوامر پيامبر r بغض و کينه مي ورزد هر چند به آن عمل کند، کافر است چنانکه خداوند مي فرمايد:
)ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ( محمد: 28.
ترجمه: «بدان خاطر است که آنان بدنبال چيزي مي روند که خداي را بر سر خشم ميآورد، و از چيزي که موجب خوشنودي او است ناپسندي مي کنند».
6:-کسيکه به امري از امور دين اسلام توهين کند يا به آن تمسخر کند کافر است، خداوند در مورد چنين اشخاص ميفرمايد: )قُلْ أَبِاللّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ_لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ( التوبة: 65- 66.
ترجمه: «بگو: آيا به خداوند و آيات او و پيغمبرش بازي و شوخي مي کرديد؟! عذر خواهي نکنيد، شما پس از ايمان آوردن کافر شده ايد»
7:- کسيکه جادو کند و يا به آن راضي شود کافر است مانند اختلاف افگني ميان دو دوست و يا نزديک سازي ميان دو شخص توسط جادو، خداوند در مورد کفر جادوگران چنين ميفرمايد: )وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ ( بقرة: 102.
ترجمه: « آندو فرشته- به هيچ کس چيزي نمي آموختند، مگر اينکه پيشاپيش به او ميگفتند: ما وسيلة آزمايش هستيم کافر نشو»
8:- کسيکه در برابر مسلمانان باکفار کمک و همکاري نموده و از آنها پشتيباني مي کند کافر است خداوند در مورد چنين مردمان مي فرمايد:
) وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ( المائدة: 51.
ترجمه: « هر کس از شما با ايشان «يهود و نصاري» دوستي ورزد بيگمان او از زمرة ايشان به شمار ميرود، و شک نيست که خداوند افراد ستمگر را هدايت نميکند».
9:- کسيکه معتقد باشد اينکه بعضي اشخاص ميتواند از شريعت محمد r پا بيرون نهد، پس اينگونه اشخاص کافر مي باشد خداوند مي فرمايد:
)وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ( آل عمران: 85.
ترجمه: « کسيکه غير از اسلام، آئيني برگزيند، از او پذيرفته نميشود، و او در آخرت از زمرة زيانکاران خواهد بود»
10:- کسيکه از دين خداوند روگرداند، طوريکه نه آنرا مي آموزد و نه به آن عمل مي کند، کافر است خداوند مي فرمايد:
)وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ( السجدة: 22.
ترجمه: «چه کسي ستمکار تر از آن کسي است که به آيات پروردگارش پند داده شود، و او از آنها روي بگرداند؟ مسلماً ما از گناه کاران انتقام گيرنده ايم»
11:- کسيکه ادعاي علم غيب کند کافر است مانند فال بينان، جادوگران کف شناسان و نجوميان و هر کسيکه سخن از امور غيبي زند، بجز پيامبران خداوند که احياناً به اذن خداوند و حکمت و مصلحتي که در آن نهفته است از امور غيبي آگاهي ميدهند. خداوند ميفرمايد:
)عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا_إِلا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا( الجن: 26- 27.
ترجمه: «دانندة غيب خدا است، و هيچکس را برغيب خود آگاه نميسازد مگر پيغمبري که خدا از او خوشنود باشد، خدا محافظان و نگهباناني در پيش و پس او روان ميدارد».
غيب گويان دوستان شياطين اند، زيرا شياطين براي آنان وحي مي کند چنانکه خداوند ميفرمايد:
)وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ( الأنعام: 121.
ترجمه: «بيگمان شياطين مطالب وسوسه انگيزي به دوستان خود القاء مي کنند تا با شما منازعه و مجادله کنند، اگر از آنان اطاعت کنيد، بيگمان شما (مثل ايشان) مشرک خواهيد بود»
همچنان پيامبر r در مورد آنان مي فرمايند: «هنگاميکه خداوند تعالي در عالم بالا در مورد چيزي امر صادر نمايد، فرشتگان يکديگر را از آن خبر ميدهند، درين حالت شياطين که يکي بر بالاي ديگر قرار دارند تا به جايي برسند که سخن فرشتگان را بشنوند، گاهي اين سخن را مي شنود و گاهي مي شود که شهاب ثاقب «پارة آسماني» به او اصابت مي کند، وقتي خبري را شنيدند آنرا از بالا براي شياطين پائين انتقال ميدهند تا اينکه سخني را که شنيده اند براي جادو گران و فال بينان زمين برسانند، جادوگران و فال بينان با آن سخني که شينده اند، صد دروغ را يکجا نموده به مردم خبر مي دهند. . . » بر گرفته از حديث بخاري.
س59:- تصديق نمودن جادوگران، فال بينان و شعبده بازان چه حکم دارد؟
جـــ :- هرکه سخن جادوگران، کاهنان (فال بينان) و شعبده بازان را تصديق نمايد شريعت اسلام آنان را کافر خوانده است پيامبر r در اين مورد چنين مي فرمايند: «اگر کسي نزد فال بيني برود و او را در سخني که ميگويد (در امور غيب) تصديق نمايد، بي گمان به آنچه که بر محمد r نازل شده است،کافر شده است» نزد ابو داود.
س60:- شريعت اسلام در مورد علم نجوم و منجماني که با استدلال به امور فلکي حوادث و پيش آمد هاي جهان را پيش بيني ميکنند چه حکم مي کند؟
جـــ :- اول بايد بدانيم که خداوند ستارگان (نجوم) را بخاطر سه مقصد آفريده است چنانکه آيات قران آنرا واضح ساخته است:
1:- بخاطر زيبائي و درخشان ساختن آسمان.
2:- بخاطر راندن شياطين.
3:- بخاطر راه يابي مسافران شب.
و هر که غير از آنچه ذکر شد، خلقت ستارگان را تفسير و توجيه مي کند، مرتکب خطاي بزرگ شده و خود را در زمرة جادوگران و فال بينان قرار داده است.
پيامبر گرامي ما r در مورد علم نجوم و پيشه وران آن چنين مي فرمايند: «کسي که از ستارگان علمي را فرا گيرد در حقيقت شاخة از سحر (جادو) را آموخته است، به هر پيمانة که از آن (علم ستاره شناسي) بياموزد، بهمان پيمانه گويا از سحر آموخته است» نزد ابو داود.
س61:- چگونه جادو يا طلسم را باز کنيم؟
جـــ :- باز کردن جادو به دو قسم است: 1:- مشروع 2:- ممنوع
1:- باز کردن جادو از راه مشروع اينست که با آيات قرآني و دعاهاي وارد ازپيامبر r و يا دواهاي مجرب نزد اطباء صورت گيرد.
2:- اما درهم شکستن و بازکردن جادو از راه ممنوع اينست که توسط جادوگر صورت گيرد و اينکار انسان را بسوي شرک و کفر ميکشاند، زيرا پيامبر r در مورد سحر گشايي سوال شدند، در جواب فرمودند:
« اينکار از عمل شيطان است» نزد احمد و ابي داود.
علت ممنوع بودن اين نوع آنست که جادوگر دومي به جنيات خود روي آورده از آنها ميخواهد تا جادوي اولي را از بين ببرند، به اين ترتيب جادوي اولي و دومي هر دو بواسطة شرک آوردن به الله صورت مي گيرد، مانند شخصيکه ميخواهد نجاست را بانجاست پاک کند.
س62:- سزاي جادوگر چيست؟
جـــ :- سزاي جادوگر اينست که کشته شود، چنانکه از آنحضرت r ثابت است:
موضوع: <-PostCategory->
نویسنده: سلمان
نویسنده: سلمان
س34:- مسلمان چگونه به کتابهاي آسماني ايمان داشته باشد؟
جـــ :- مسلمان بايد يقين کامل داشته باشد که همه کتابها از جانب الله تعالي فرود آمده است, بعضي را خداوند توسط جبرئيل به پيامبرانش فرستاده است يا اينکه از پشت پرده بدون واسطة با پيامبرش سخن گفته است و بعضي از آنها را خداوند جل جلاله قسم نوشته شده به پيامبرانش فرستاده است.
س35:- نام کتابهاي آسماني چيست و بر کدام انبياء نازل گرديده است؟
جــ :- کتابهاي که بايد به آن ايمان داشته باشيم اينها است:
1:- قرآن کريم بر حضرت محمد r نازل گرديده.
2:- تورات بر موسي u نازل گرديد.
3:- انجيل بر عيسي u نازل گرديد.
4:- زبور بر داود u نازل گرديد.
5:- صحف ابراهيم و موسي عليهما السلام.
علاوه بر اين کتابهاي ديگري بر ساير پيامبران نازل گرديده است که در قرآن از آنها نام برده نشده است.
س36:- آيا کتاب هاي انجيل و تورات که امروز در دسترس يهود و نصاري قرار دارد, همانطوريست که نازل گرديده بود؟
جــ :- نه, کتابهاي تورات و انجيل امروزي همه تحريف شده است, زيرا علماي آنها اين کتابها را مطابق هوي و هوس خويش تغير داده اند.
س37:- ايمان داشتن به پيامبران عليهم السلام چه معني دارد؟
جـــ :- ايمان داشتن به پيامبران اينست که مسلمان بايد يقين کامل داشته باشد که خداوند متعال به هر قومي از ميان خود شان پيامبري را بر گزيده است تا آنها را بسوي عبادت خداوند بي همتا و ترک شرک و بت پرستي دعوت کند. پيامبران خداوند داراي اوصاف نيک مانند، راستي, امانت داري, نيکو کاري, عزت, وقار, عفت, تقوي, و خير خواهي مردم بودند.
س38:- آيا پيامبران عليهم السلام بر يکديگر امتياز و فضليتي دارند ؟
جــ :- بلي, بعضي پيامبران بر بعضي ديگر امتياز دارند خداوند ميفرمايد:
)تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ( البقرة: 253.
ترجمه: «اين پيغمبران بعضي از ايشان را بر بعضي ديگر برتري داديم. خداوند با برخي از آنها سخن گفت, و بعضي را درجاتي برتر داد»
مثلاً: خداوند متعال ابراهيم و محمد عليهما السلام را بدوستي خود برگزيده و با موسي u سخن گفت و به ادريس u مقام بلند بخشيد و عيسي u را بدون پدر و با ذريعة کلمة ((کن)) در مريم القاء کرد سپس او را بسوي خود بالا برد.
س39:- آيا پيامبر گرامي ما حضرت محمد r فضيلت و امتيازي بر ساير پيامبران پيشين دارد ؟
جــ :- بلي، پيامبر گرامي ما فضايل و خصوصيات و امتيازاتي بر ساير پيامبران دارد که آنرا ذکر مينمايم.
1:- پيامبر ما r سردار و بهترين اولاد آدم است چنانکه r مي فرمايند: «من سردار فرزندان آدم هستم و به آن فخر نمي کنم» نزد ترمذي و ابن ماجه و احمد.
2:- پيامبرما به سوي جن و انس فرستاده شده است.
3:- پيامبرما آخرين پيامبر است و به همه جهانيان تا روز قيامت فرستاده شده است.
4:- هيچ انساني بدون ايمان آوردن به محمد r به بهشت داخل نخواهد شد چنانکه عليه الصلاة والسلام فرموده اند: « قسم بذاتيکه جان من بدست اوست, هيچ فردي از مردم چه يهودي باشد يا نصراني, دعوت من بگوش او برسد سپس بميرد در حاليکه به من و به آنچه فرستاده شده ام ايمان نياورد, از جملة دوزخيان خواهد بود » نزد مسلم و احمد.
5:- حضرت پيامبر r بعضي امتيازات خود را بر ساير پيامبران چنين بيان مي کند: «پنج چيز به من داده شده که قبل از من به کسي داده نشده است:
1:- به مسافة يکماه راه, دشمن از من مي ترسد.
2:- تمام زمين برايم سجده گاه گردانيده شده است بناءً هر فردي از امتم در هر جائي که وقت نمازش شود پس در همانجا نماز خود را ادا نمايد.
3:- مال غنيمت برايم حلال گردانيده شده, در حاليکه قبل از من براي کسي حلال نبود.
4:- به من اجازة شفاعت داده مي شود.
5:- قبل از من هر پيامبري تنها بسوي قومش فرستاده مي شد لکن من بسوي همه بشريت فرستاده شده ام» متفق عليه.
س40:- اگر شخصي به بعضي از پيامبران ايمان داشته و به بعضي ديگر ايمان نداشته باشد, و يا اينکه به يکي از پيامبران سخن بدي را نسبت دهد اين شخص از نظر شريعت اسلام چيست؟
جــ :- ايمان به پيامبران رکني از ارکان ايمان بشمار ميرود, اگر مسلماني ايمان به همة پيامبران عليهم السلام مانند ايمانش به محمد r نداشته باشد, مسلمان محسوب نميشود و اگر به يکي از پيامبران کافر شود و يا سخن بد يا زشتي را به آنها نسبت دهد از دايرة اسلام خارج گرديده و مرتد مي گردد, کسي که به يک پيامبر کافر گردد چنانکه به همة آنها کافر گرديده باشد.
س41:- چرا خداوند پيامبران را فرستاده است؟
جــ :- خداوند پيامبران را فرستاده است تا مردم را به عبادت خود و ترک شريک آوردن به او امر و دعوت نمايند. خداوند مي فرمايد :
)وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ( النحل: 36.
ترجمه: « ما در هر گروه و ملتي پيغمبري را فرستاديم که خدا را بپرستيد و از طاغوت دوري کنيد»
س42:- آخرين پيامبران کيست؟
جــ :- آخرين پيامبران محمد r است، بعد از وي هر کسي دعواي پيامبري را کند دروغگو و دجال است, پيامبر r ميفرمايند: « زود است بعد از من سي نفر دروغگو پيدا شود, همة آنها دعواي پيامبري را خواهد کرد, من آخرين پيامبران هستم و بعد از من ديگر پيامبري نيست» نزد ترمذي و احمد
س43:- ايمان داشتن به روز آخرت چه معني دارد؟
جــ :- ايمان به روز آخرت اينست که مسلمان يقين کامل به آمدن آن روز داشته باشد, و بخاطر نجات در آن روز, آماده و بيدار بوده در دنيا عمل نيک کند.
همچنان مسلمان بايد به علامات و نشانه هاي روز آخرت که قبل از برپا شدن قيامت به وقوع مي پيوندد ايمان داشته باشد.
در ضمن ايمان به روز آخرت امور ذيل نيز شامل آن مي گردد:
ايمان به مرگ و امتحان در قبر، عذاب و نعمت در قبر، بيرون آمدن از قبرها بعد از نفخ در صور توسط اسرافيل، مواقف روز قيامت و حالات هولناک آن روز، باز کردن نامه هاي اعمال، ترازوي اعمال، پل صراط، و حوض کوثر و شفاعت، جنت و نعمت هاي آن، دزوخ و عذاب و شکنجه هاي آن، ديدار خداوند در جنت و محروم شدن اهل دوزخ ازين نعمت بزرگ، جاويدان بودن اهل جنت در جنت و اهل دوزخ در دوزخ.
س44:- آيا به وقوع پيوستن قيامت را کسي ميداند؟
جـــ :- نه، آمدن قيامت را جز خداوند کسي ديگر نميداند، نه ملائکه و نه جن و نه انسان.
س45:- علامات و نشانه هاي که قبل از روز قيامت آشکار مي گردد کدام ها اند؟
جـــ :- علامات روز قيامت به دو دسته تقسيم مي گردد:
1- علامات خورد 2- علامات بزرگ
1:- علامات خورد (صغري) که اکثر آن واقع شده است ما عمده ترين آنرا بطور مختصر ذکر مي کنيم:
1:- بعثت و وفات پيامبر گرامي ما r .
2:- فتح بيت المقدس.
3:- زيادي مال و ثروت.
4:- ظهور فتنه ها از جانب مشرق زمين.
5:- شهادت عثمان رضي الله عنه.
6:- جنگ هاي جمل و صفين.
7:- ظهور خوارج.
8:- پيروي از امت گذشته « يهود و نصاري».
9:- ظهور مدعيان نبوت.
10:- آسايش در زندگي.
11:- بيرون آمدن آتش از سر زمين حجاز.
12:- خيانت در امانت.
13:- زنا کاري و سود خواري.
14:- زياد شدن پوليس و همکاران ظالمان.
15:- ظهور جهل و ناداني و قلت علماء.
16:- شنيدن ساز و سرود و شراب خواري.
17:- مزين ساختن مساجد و افتخار به آن.
18:- بنا نمودن خانه هاي بلند.
19:- قتل و کشته شدن بي مورد.
20:- نزديکي سال و ماه و هفته.
21:- نزديکي بازارها.
22:- ظهور شرک در امت محمد r .
23:- ظهور فواحش و قطع صله رحمي و بدي با همسايگان.
24:- مردان و زنان پير، خويش را جوان جلوه دادن.
25:- زلزله هاي پي در پي.
26:- پاره شدن زمين.
27:- مسخ شدن بعضي انسانها.
28:- رفتن مردم نيک.
29:- ظهور زنان برهنه.
30:- صدق نمودن خواب هاي مؤمنان.
31:- بي پروائي و بي رغبتي در امور دين.
32:- دروغگويي و شاهدي دادن به ناحق.
33:- مرگ هاي بي سبب و ناگهاني.
34:- زياد شدن زنان و کم شدن مردان.
35:- ذلت و خواري و ضعف مسلمانان.
36:- جنگ با يهود.
37:- مدينه مردمان بد را نفي مي کند.
38:- وزيدن باديکه روح مؤمنان را به آساني قبض مي کند.
39:- ويران شدن خانة خدا.
2:- علامات بزرگ ( کبري ) که هنوز بوقوع نپيوسته است ما بطور مختصر آنرا ذکر مي کنيم:
1:- ظاهر شدن مهدي u
2:- ظهور دجال.
3:- نزول عيسي u به زمين.
4:- خروج ياجوج و ماجوج.
5:- چاک شدن زمين در سه جهت، در شرق و غرب و جزيرة عرب.
6:- آشکار شدن دود بزرگ.
7:- طلوع آفتاب از مغرب.
8:- خارج شدن دابه (حيوان) از زمين که بر جبين ها مهر کفر و ايمان را مي زند.
9:- ظهور آتش از يمن که مردم را بسوي سرزمين شام سوق مي دهد.
س46:- روز قيامت چه مراحلي دارد و از کجا آغاز مي گردد؟
جــ :- مرگ اولين مرحله و نقطة آغاز روز قيامت ميباشد چنانکه آنحضرت r فرموده اند: «هر شخصي که ميميرد قيامت وي برپا شده است».
دومين مرحلة قيامت همانا گذاشتن مرده در قبر است، هنگاميکه انسان در بستر خاک آرام گرفت و تشييع کنندگان باز گشتند، صداي پاهاي آنان را مي شنود، سپس دو فرشتة خوفناک او را نشستانده سه سوال از وي مي کنند:
1:- پروردگار تو کيست؟ 2:- دين تو چيست؟ 3:- پيامبرت کيست؟
اگر شخص مؤمن باشد خداوند او را ثابت قدم ميدارد و جواب صحيح به وي الهام مي کند، و اگر کافر و بدکار بود، به هيچ وجه نميتواند جواب فرشتگان را بدهد، اگر چه در دنيا آنرا مي دانست. شخص مؤمن در قبرش خوشبخت شده جاي خويش را در بهشت مشاهده ميکند، و قبرش گشاده شده خوش بويي بهشت به مشامش ميرسد.
اماشخص کافر و بد عمل بد بخت شده جايگاه خود را در دوزخ مشاهده ميکند، قبر نيز بر او فشار آورده تا اينکه استخوانهايش درهم مي پيچد و قبرش به گودالي از گودالهاي آتش مبدل ميگردد و از بدبويي ها و گرمي دوزخ به وي ميرسد.
پس بدان که قبرباغي از باغهاي بهشت، يا گودالي از گودال هاي دوزخ است.
سومين مرحله قيامت آنست، هنگاميکه اسرافيل بوق را بصدا در آورده تمام موجودات زنده بيهوش شده ميميرند، سپس اين زمين به زمين ديگر تبديل شده آسمانها تکه و پاره ميشود، آفتاب، مهتاب، و ستارگان به هم ريخته نظام کائنات از بين مي رود، خداوند اين روز وحشتناک را چنين توصيف مي فرمايد:
)فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ_ وَحُمِلَتِ الأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً_ فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ_ وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ( الحاقة: 13- 16.
ترجمه: «هنگاميکه يک دم در صور دميده شود و زمين و کوها از جا برداشته شود و يکباره درهم کوبيده و متلاشي گردند پس آن روز واقعة بزرگ رخ ميدهد و آسمان از هم مي شگافد و در آن روز سست و نا استوار ميگردد».
براي بار دوم اسرافيل در بوق دميده همه مردم از قبرها بر خاسته زنده ميشوند، خداوند مي فرمايد: )ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُم قِيَامٌ يَنظُرُونَ(. الزمر: 68 .
ترجمه: «سپس بار ديگر در آن دميده ميشود, بناگاه همگي بپا ميخيزند و مي نگرند».
در اين هنگام مردم سراسيمه، برهنه، و ختنه ناشده (مانند روزيکه از مادر بدنيا آمده اند) از قبرهاي شان بر ميخيزند, و از شدت و سختي آنروز هيچ کسي به ديگري نگاه نميکند، در آن روز انسان از برادر، پدر، مادر، زن و فرزندانش مي گريزد، چون هر کدام از آنها وضعي دارد که او را کاملاً به خود مشغول مي سازد.
آفتاب با آن شدت حرارتش به آنها نزديک شده از تمامي بدن آنها عرق سرازير ميشود، هر که بقدر اعمالش در عرق مي باشد، کساني هستند که عرق تا بجلک پايش رسيده، کساني تا زانو، کساني تا کمر، و کساني تا دهانشان در عرق غرق هستند.
يکي ار مراحل قيامت حساب و محاسبه است، بعد از اينکه مدت طولاني را در ترس و وحشت به سر بردند پيامبر گرامي محمد r براي پايان يافتن اين وضع هولناک شفاعت ميکند سپس خداوند براي محاسبه دستور ميدهد، خداوند ميفرمايد:
)وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئولُونَ( الصّافات: 24.
ترجمه: «آنان را نگاه داريد که بايد باز پرسي شوند»
چنانکه ميفرمايد: )يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ_فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ_وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ( الزلزلة: 6-8.
ترجمه: «در آن روز، مردمان دسته دسته و پراگنده بيرون ميآيند تا اعمال شان به آنان نشان داده شود پس هر کس به اندازة ذرة کار نيکو کرده باشد آن را مي بيند و هر کس به اندازة ذرة کار بد کرده باشد آنرا خواهد ديد».
يکي از مراحل قيامت تقسيم نامه هاي اعمال است، مؤمن نامة اعمال خود را بادست راست و کافر با دست چپ تسليم ميشود، خداوندY چنين ميفرمايد:
)فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ( الحاقة: 19.
ترجمه: «و اما هر کسيکه نامة اعمالش به دست راست او داده شود ميگويد نامة اعمال مرا بگيريد و بخوانيد»
)وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ ( الحاقة: 25.
ترجمه: « واما کسيکه نامة اعمالش به دست چپش داده شود، ميگويد: اي کاش هرگز نامة اعمالم به من داده نميشد!».
يکي از مراحل قيامت گذاشتن ترازو براي وزن اعمال بندگان است خداوند ميفرمايد: )وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا( الأنبياء: 47.
ترجمه: «و ما ترازوي عدل را در روز قيامت خواهيم نهاد، و اصلاً به هيچ کسي کمترين ستمي نميشود».
س47:- پل صراط چيست؟
جـــ :- بعد از تمام شدن حساب و تس
موضوع: <-PostCategory->
نویسنده: سلمان
نویسنده: سلمان
بسم الله الرحمن الرحيم
س1:- چرا خداوند تعالي مخلوقات را آفريده است؟
جــ :- هدف آز آفرينش مخلوقات يکتا پرستي خداوند است.
خداوند مي فرمايد: )وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلا لِيَعْبُدُونِ( الذاريات: 56.
ترجمه: «من جن و انسانها را جز براي پرستش خود نيافريده ام.»
س2:- معناي عبادت يا پرستش چيست؟
جــ :- عبادت اسم جامعي است که بر همه اقوال و اعمال ظاهري و باطني که خداوند به آن راضي و خوشنود مي شود اطلاق مي گردد.
س3:- چگونه خداوند تعالي را عبادت کنيم؟
جــ :- خداوند تعالي را بايد مطابق اوامرش و اوامر پيامبرش عبادت کنيم. پيامبر r مي فرمايند: «آنکه عملي را انجام دهد که شريعت ما آنرا تأييد نمي کند پس مردود است» صحيح مسلم.
س4:- عبادت با چه شروطي قبول مي گردد؟
جــ :- عبادت با دو شرط قبول مي گردد: 1:- اخلاص نيت در عبادت و دوري از ريا 2:- موافقت آن باشريعت خداوند تعالي.
س5:- معناي اخلاص نيت چيست؟
جــ :- معناي اخلاص نيت اينست که هدف مسلمان از گفتار و عمل چه ظاهري و يا باطني رضامندي خداوند تعالي باشد چنانکه خداوند ميفرمايد:
) وَمَا أُمِرُوا إِلا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء( البينة: 5.
ترجمه: «و دستور داده نشده است به ايشان مگر آنکه مخلصانه و حقگرايانه خداوند را بپرستند»
س6:- ديني که خداوند به پيروي آن امر کرده است کدام است؟
جــ :- ديني که خداوند به پيروي آن امر کرده است اسلام است.
چنانکه خداوند ميفرمايد: ) إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ ( آل عمران: 19.
ترجمه «در حقيقت دين ((معتبر و پسنديده)) نزد خداوند دين اسلام است»
س7:- معناي اسلام چيست؟
جــ :- اسلام يعني تسليم شدن به خداوند بي همتا و به اوامر و نواهي او گردن نهادن و دوري از شريک آوردن به الله است.
س8:- اسلام چند رکن (بنا) دارد؟
جــ :- اسلام پنج رکن دارد که عبارت اند از:
1:- گواهي دادن برکلمة شهادت «لا اله الا الله محمد رسول الله»
2:- نماز خواندن.
3:- زکات دادن.
4:- روزه گرفتن ماه رمضان.
5:- حج کردن خانة خداوند « اگر توان آنرا داشته باشد»
س9:- دليل ارکان اسلام چيست؟
جــ :- دليل آن حديث جبرئيل است هنگاميکه از پيامبرr در بارة مسايل دين پرسيد. «. . . جبرئيل گفت: اي محمد! مرا از اسلام خبر ده. رسول الله r فرمود: «اسلام اينست که شهادت دهي اينکه معبود بر حقي جز الله نيست و محمد فرستادة خداست و نماز برپا داري و زکات بدهي و رمضان را روزه بگيري و اگر توانايي داشتي به حج خانة خدا بروي . . .» نزد مسلم
س10:- معناي لا اله الا الله چيست؟
جـــ :- يعني هيچ معبودي بر حق جز الله تعالي نيست، پس چنانکه در پادشاهي الله تعالي کسي شريک نيست همانطور در عبادت نيز کسي باوي شريک نميباشد.
س11:- معناي محمد رسول الله چيست؟
جـــ :- معناي محمد رسول الله اينست که مسلمان به نبوت و رسالت او از اعماق قلب ايمان داشته باشد و درين گواهي قلب و زبانش باهم موافق باشد. و آنچه از اخبار گذشته و آينده را که آن حضرت r خبر داده است تصديق نمايد. اوامر وي را بر خود فرض بداند و از نواهي وي بپرهيزد. پيرو شريعت وي باشد و فيصله هاي او را باکمال رضائيت قبول کند. و بداند که طاعت پيامبر r طاعت خداوند تعالي است و نافرماني او نافرماني الله تعالي است زيرا آنحضرت u از جانب او تعالي بسوي بندگانش فرستاده شده است.
س12:- اگر شخصي يکي از ارکان پنجگانة اسلام را انکار کند، يا از بعضي اين ارکان سرکشي کند، حکم چنين اشخاص از نظر شريعت چيست؟
جـــ :- اين چنين اشخاص از ديدگاه شريعت اسلامي کافر شمرده شده در صف مستکبرين مانند ابليس و فرعون قرار گرفته است و مانند کفار و طاغوت ها باوي تعامل صورت مي گيرد.
س13:- مقام و منزلت نماز در اسلام را بيان نمائيد.
جـــ :- نماز مقام و منزلت بزرگي را در بين ساير عبادات دارا مي باشد، نماز مرز فاصل بين اسلام و کفر است از اينجاست که در اداي آن تشويق و ترغيب زيادي صورت گرفته است، و ترک کننده آن در معرض خطر قرار دارد.
نماز عبادتي است که در تمامي اديان آسماني گذشته وجود داشته است زيرا در تربيت و اصلاح نفس نقش مهمي دارد.
پيامبر r مي فرمايند: « اولين عملي که بنده در روز قيامت در مورد آن محاسبه مي شود نماز اوست، اگر درست بود بدون شک کامياب و رستگار گرديد و اگر فاسد و نادرست شد همانا هلاک و زيانکار گرديد. . .» نزد ترمذي.
س14:- حکم ترک کنندة نماز فرض چيست؟
جـــ :- نماز ستون اسلام است و مرزي ميان کفر و اسلام شمرده شده است، پيامبر r ميفرمايند: « عهد و پيماني که ميان ما و آنها (منافقين) است عبارت از نماز مي باشد و کسيکه آن را ترک نمود به تحقيق کافر شده است» نزد ترمذي
چنانکه روايت شده است که اصحاب و ياران محمد r ترک هيچ عملي را بجز نماز کفر نمي شمردند. نزد ترمذي
علما در مورد سرنوشت ترک کنندة نماز اختلاف نظر دارند، ليکن اکثريت آنان بر اين عقيده اندکه اگر شخصي بدون عذر شرعي و از روي تنبلي نماز را از وقت تعين شده اش تأخير کند مرتکب گناهي بزرگي شده است پس بايد حاکم از او بخواهد که توبه کند و دوباره مرتکب اين جرم بزرگ نشود، اگر توبه نکرد نظر به حکم قرآن کشته شود، خداوندميفرمايد: )فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمْ( التوبة: 5.
ترجمه: « پس اگر توبه کنند ـ منافقين ـ و برپا دارند نماز را و بدهند زکات را پس بگذاريد راه ايشان را»
و اگر کسي نماز را از روي انکار ترک کند کافر بوده و مرتد گرديده و بايد کشته شود.
س15:- آيا پدران و مادران مسؤليت دارند تا فرزندان شان را به اداي نماز امر نمايند؟
جــ :- بلي، والدين مسؤليت بزرگي را درين مورد بدوش دارند و در نزد خداوند با آنان محاسبه خواهد شد، پيامبر r امتش را چنين توصيه مي نمايند: « اولاد خود را در هفت سالگي به نماز امرنمائيد و در ده سالگي آنها را بخاطر ترک نماز بزنيد و خوابگاه شان را جدا کنيد» نزد ابوداود.
پس بر اولياي امور اطفال لازم است تا کودکان را اعم از پسر و دختر در هفت سالگي به نماز امر نمايند، و در ده سالگي او را توصيه کنند، و در صورت لزوم بخاطر تأديب او را بزنند، تا طفل به اداي نماز عادت بگيرد و در نتيجه وقتي بالغ مي شود و نماز بر او فرض مي گردد با سهولت و با رغبت و کمال ميل خود به اداي نماز روي مي آورد.
س16:- ثروتمندي از دادن زکات امتناع مي ورزد حکم چنين اشخاص از نظر شريعت اسلامي چيست؟
جـــ :- اگر ثروتمندي از دادن زکات امتناع ورزيد بر حاکم لازم است تا از راه زور و فشار زکات را از آنها بستاند و اگر نيروي جنگي داشتند بايد با آنها بجنگد تا زکات را بدهند.
« از ابوهريره رضي الله عنه روايت شده که چون رسول الله r وفات يافتند و ابوبکر صديق رضي الله عنه خليفه بود عدة از مردم عرب به کفر گرويدند و از دادن زکات امتناع ورزيدند، ابوبکر صديق رضی الله عنه فرمود: سوگند به خدا با کسي ميجنگم که ميان نماز و زکات فرق ميگزارد زيرا زکات حق مال است» بخشي از حديث متفق عليه.
س17:- کسانيکه از دادن زکات امتناع مي ورزند در روز آخرت چه سزائي دارند؟
جــ :- پيامبر r مي فرمايند: « هيچ صاحب طلا و نقرة نيست که حق آن (زکاتش) را از آن تأديه نکند، مگر اينکه در روز قيامت برايش تخته هائي از آتش ساخته شده و در آتش جهنم داغ گرديده پهلو و پيشاني و پشتش بدان داغ کرده مي شود روزي که به اندازة پنجاه هزار سال است تا در ميان بندگان حکم صورت گرفته و او راهش را بسوي بهشت يا دوزخ ببيند . . .» نزد مسلم.
به همين ترتيب صاحبان اموال تجارت و مواشي و زمينداراني که از کشت و زرع زمينهاي شان استفاده مي کنند بايد زکات و يا عشر آنرا بپردازند.
س18:- شريعت اسلامي در مورد ترک کنندگان روزه چه حکم مي کند؟
جـــ :- کسانيکه در گرفتن روزه تنبلي مي کنند و به بهانه هاي دروغين ميخواهند از عملي کردن اين فريضة خداوندي شانه خالي کنند، حاکم يا نائب او مسؤليت دارد چنين اشخاص را باز پرس کند و او را جزاي سنگين بدهد تا عبرت و پند براي او و ديگران گردد.
س19:- لطفاً در بارة فضيلت روزه گرفتن معلومات دهيد؟
جــ :- پيامبر r ميفرمايند: «کسي که رمضان را از روي ايمان و اخلاص روزه گيرد گناهان گذشته اش آمرزيده ميشود» متفق عليه
همچنان r فرمودند: «خداوند عزوجل مي فرمايد: «هر عملي فرزند آدم چند برابر مي شود، نيکي به ده برابرش تا هفتصد برابرش، الله تعالي فرمود: مگر روزه که همانا از براي من است و من بدان پاداش مي دهم، شهوت و طعام خود را به دستور من مي گزارد و براي روزه دار دو شادي است يک شادي در وقت افطارش و يک شادي در وقت ملاقات با پروردگارش و سوگند که بوي دهن روزه دار در نزد خداوند متعال از بوي مشک بهتر است» نزد مسلم
س20:- منزلت حج در اسلام را بيان کنيد؟
جـــ :- حج در تمام عمر مسلمان يکبار بروي فرض ميگردد پس لازم است در اداي آن تأخير و تنبلي نکند، خداوند ميفرمايد: )وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَمَن كَفرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ( ال عمران: 97.
ترجمه: «و حق خداست بر مردم که خانة او را حج کنند هر که توانايي رفتن به سوي آنرا دارد – از جهت اسباب راه – وهر که کافر شود پس بي گمان خداوند از عالميان بي نياز است»
همچنان پيامبر r ميفرمايند: «کسي که حج کند و فحش گويي نکرده و فسق ننمايد، مانند روزي که مادرش او را زائيده بود (بيگناه) باز مي گردد» متفق عليه
س21:- کدام حج مورد پذيرش خداوند است؟
جــ :- حج با شروط ذيل مورد قبول قرار ميگردد:
1:- ماليکه با آن حج ميکند بايد حلال و پاک باشد.
2:- خاص بخاطر رضاي خداوند و دور از هر گونه ريا، شهرت و نيکنامي باشد.
3:- گفتار و کردار بد را کنار گذاشته، از خصومات و مجادله با مسلمانان و اذيت آنها اجتناب ورزد و بسوي زنان نگاه نکند.
4:- از اعمال و سخنان بد گذشته توبه کند و حقوق مردم را دوباره به آنها بسپارد و با کسانيکه خصومت و دشمني داشت معذرت خواسته آنان را راضي بسازد.
س22:- ايمان چيست؟
جـــ :- ايمان عبارت است از اقرار بزبان، تصديق با قلب و عمل نمودن با اعضاء.
س23:- ايمان چند رکن دارد؟
جـــ :- ايمان شش رکن دارد که عبارت اند از: 1:- ايمان بخداوند 2:- ايمان به فرشتگان 3:- ايمان به کتابهاي آسماني 4:- ايمان به پيامبران 5:- ايمان بروز آخرت 6:- ايمان به قدر (تقدير).
س24:- دليل ارکان ايمان را از قرآن کريم و حديث شريف بيان کنيد.
جـــ :- دليل ارکان ايمان از قرآنکريم فرمودة خداوند تعالي است:
)لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ(. البقرة: 177.
ترجمه: «نيست نيكو كاري آنكه متوجه كنيد روي خود را بطرف مشرق و مغرب و ليکن نيکوکاري آنست که بخدا و روز قيامت و فرشتگان و کتاب و پيامبران ايمان آورد»
)إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ( القمر: 49.
ترجمه: « هر آئينه ما هر چيز را به اندازة لازم و از روي حساب و نظام آفريده ايم»
دليل ارکان ايمان از حديث، فرمودة آنحضرت r به جبرئيل u است «. . جبرئيل گفت: پس مرا از ايمان خبر ده. فرمودند: اينکه ايمان بياوري به خدا و فرشتگان و کتابها و پيامبرانش و روز آخرت, و ايمان بياوري به قدر خيرش و شرش . . .» نزد مسلم
س25:- چگونه به خداوند تعالي ايمان داشته باشيم؟
جــ :- ايمان به خداوند اينست که بنده از صميم قلب به وجود الله تعالي باور داشته باشد و بداند که او ذاتي است واحد و يکتا و بي همتا. هيچ چيزي بر او سبقت نکرده و نه بعد از فنا و نابودي جهان و کائنات غير از او چيزي باقي نمي ماند، خداوند بر همه چيز غالب است و هيچ چيزي بر او غالب نيست، همه چيزهاي پنهان به او آشکار است و اوست زنده و هميشه، بي نياز و بي مانند.
خداوند در الوهيت و ربوبيت و اسماء و صفات خود واحد و بي مثال است
س26:- توحيد الوهيت چيست؟
جــ :- يگانه پنداشتن خداوند در پرستش را توحيد الوهيت گويند يعني عبادت با همه انواع آن خاص به الله تعالي است چنانکه خداوند مي فرمايد:
) وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ( الإسراء: 23.
ترجمه : « پروردگار تو حکم کرد که جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيکي کنيد»
س27:- توحيد ربوبيت چيست؟
جــ :- يگانه دانستن خداوند در آفرينش کائنات را توحيد ربوبيت گويند يعني خداوند پروردگار، آفريدگار، و مُدبر همه چيز است، همه چيز بدست و تصرف اوست، و به کمک ديگران ضرورت ندارد، خداوند مي فرمايد:
)وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا( الإسراء: 111.
ترجمه: «بگو: حمد و سپاس خداوندي راست که براي خود هيچ فرزندي برنگزيده است و در فرمانروائي (جهان) شريکي انتخاب ننموده است و ياوري بخاطر ناتواني نداشته است، بنا بر اين او را به تعظيم ياد کن»
س28:- معناي توحيد اسماء و صفات چيست؟
جــ :- توحيد اسماء و صفات اينست که مسلمان اعتقاد کامل و راسخ داشته باشد اينکه خداوند تعالي متصف به تمام صفات کمال بوده از همه نواقص و عيوب پاک و منزه است و بايد به تمام اسما و صفات خداوند تعالي طوريکه لايق و شايستة شأن اوست ايمان بياورد ، طوريکه خداوند در قرآن مجيد و پيامبر r در احاديث نبوي وصف نموده اند. مسلمان بايد بدون اينکه از کيفيت و چگونگي آن سوال کند به آن اوصاف ايمان بياورد و در مورد اثبات اين اسماء و صفات به هيچ نوع زيادت و يا نقص و يا تشبيه و يا تمثيل و يا انکار قايل نباشد خداوند مي فرمايد
)لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ( الشوري: 11.
ترجمه«هيچ چيزي همانند خدا نيست و او شنوا و بينا است» چنانکه مي فرمايد: )وَلِلّهِ الأَسْمَاء الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا( الأعراف: 18.
ترجمه: «خداوند داراي زيباترين نامها است پس او را به آن نامها بخوانيد» پيامبر r مي فرمايند: «خداوند داراي 99 اسم بوده، هر که آن را ياد کند داخل بهشت مي شود» متفق عليه.
س29:- معناي ايمان داشتن به فرشتگان (ملائکه) چيست؟
جـــ :- معناي ايمان داشتن به فرشتگان اينست که مسلمان به وجود آنها اعتراف داشته اعمال و وظائف مربوط به آنها را که در دنيا و آخرت بدوش دارند و انجام ميدهند تصديق کند.
س30:- چرا خداوند فرشتگان را آفريده است؟
جـــ :- خداوند فرشتگان را براي عبادت خودش و انجام اوامرش در کائنات آفريده است.
س31:- فرشتگان چه صفاتي دارند و از چه آفريده شده اند؟
جـــ :- فرشتگان در عالم غيب و پنهان مشغول طاعت و عبادت خداوند هستند و انسان آنها را به چشم مشاهده نميتواند و هيچ کس غير از خداوند تعداد و چگونگي آنها را نمي داند. خداوند آنها را از نور آفريده است و ميتوانند به اشکال مختلف خود را ظاهر سازند، فرشتگان داراي بالهاي هستند، بعضي از آنها دو بال و يا سه بال يا چهار بال و يا بالهاي بيشتري دارند مانند جبرئيل که ششصد بال دارد چنانکه رسول الله
صفحه قبل 1 صفحه بعد